Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | dīsiugor |
| II sing. | dīsiugāris, dīsiugāre |
| III sing. | dīsiugātur |
| I plur. | dīsiugāmur |
| II plur. | dīsiugamĭni |
| III plur. | dīsiugantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | dīsiugābar |
| II sing. | dīsiugabāris, dīsiugabāre |
| III sing. | dīsiugabātur |
| I plur. | dīsiugabāmur |
| II plur. | dīsiugabamĭni |
| III plur. | dīsiugabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | dīsiugābor |
| II sing. | dīsiugabĕris, dīsiugabĕre |
| III sing. | dīsiugabĭtur |
| I plur. | dīsiugabĭmur |
| II plur. | dīsiugabimĭni |
| III plur. | dīsiugabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | disiugatus, –a, –um sum |
| II sing. | disiugatus, –a, –um es |
| III sing. | disiugatus, –a, –um est |
| I plur. | disiugati, –ae, –a sumus |
| II plur. | disiugati, –ae, –a estis |
| III plur. | disiugati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | disiugatus, –a, –um eram |
| II sing. | disiugatus, –a, –um eras |
| III sing. | disiugatus, –a, –um erat |
| I plur. | disiugati, –ae, –a eramus |
| II plur. | disiugati, –ae, –a eratis |
| III plur. | disiugati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | disiugatus, –a, –um ero |
| II sing. | disiugatus, –a, –um eris |
| III sing. | disiugatus, –a, –um erit |
| I plur. | disiugati, –ae, –a erimus |
| II plur. | disiugati, –ae, –a eritis |
| III plur. | disiugati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | dīsiuger |
| II sing. | dīsiugēris, dīsiugēre |
| III sing. | dīsiugētur |
| I plur. | dīsiugēmur |
| II plur. | dīsiugemĭni |
| III plur. | dīsiugentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | dīsiugārer |
| II sing. | dīsiugarēris, dīsiugarēre |
| III sing. | dīsiugarētur |
| I plur. | dīsiugarēmur |
| II plur. | dīsiugaremĭni |
| III plur. | dīsiugarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | disiugatus, –a, –um sim |
| II sing. | disiugatus, –a, –um sis |
| III sing. | disiugatus, –a, –um sit |
| I plur. | disiugati, –ae, –a simus |
| II plur. | disiugati, –ae, –a sitis |
| III plur. | disiugati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | disiugatus, –a, –um essem |
| II sing. | disiugatus, –a, –um esses |
| III sing. | disiugatus, –a, –um esset |
| I plur. | disiugati, –ae, –a essemus |
| II plur. | disiugati, –ae, –a essetis |
| III plur. | disiugati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | dīsiugāre |
| II plur. | dīsiugamĭni |
| FUTURO |
| II sing. | dīsiugātor |
| III sing. | dīsiugātor |
| II plur. | – |
| III plur. | dīsiugantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| disiugatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| dīsiugāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | disiugatus, –a, –um esse |
| Plurale: | disiugati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| disiugatum esse |
| GERUNDIVO |
| dīsiugandus, –a, –um |
| SUPINO |
| disiugatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISIUGOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
