Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | dīsĭcĭor |
| II sing. | dīsĭcĕris, dīsĭcĕre |
| III sing. | dīsĭcĭtur |
| I plur. | dīsĭcĭmur |
| II plur. | dīsĭcimĭni |
| III plur. | dīsĭciuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | dīsĭciēbar |
| II sing. | dīsĭciebāris, dīsĭciebāre |
| III sing. | dīsĭciebātur |
| I plur. | dīsĭciebāmur |
| II plur. | dīsĭciebamĭni |
| III plur. | dīsĭciebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | dīsĭcĭar |
| II sing. | dīsĭciēris, dīsĭciēre |
| III sing. | dīsĭciētur |
| I plur. | dīsĭciēmur |
| II plur. | dīsĭciemĭni |
| III plur. | dīsĭcientur |
| PERFETTO |
| I sing. | disiectus, –a, –um sum |
| II sing. | disiectus, –a, –um es |
| III sing. | disiectus, –a, –um est |
| I plur. | disiecti, –ae, –a sumus |
| II plur. | disiecti, –ae, –a estis |
| III plur. | disiecti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | disiectus, –a, –um eram |
| II sing. | disiectus, –a, –um eras |
| III sing. | disiectus, –a, –um erat |
| I plur. | disiecti, –ae, –a eramus |
| II plur. | disiecti, –ae, –a eratis |
| III plur. | disiecti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | disiectus, –a, –um ero |
| II sing. | disiectus, –a, –um eris |
| III sing. | disiectus, –a, –um erit |
| I plur. | disiecti, –ae, –a erimus |
| II plur. | disiecti, –ae, –a eritis |
| III plur. | disiecti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | dīsĭcĭar |
| II sing. | dīsĭciāris, dīsĭciāre |
| III sing. | dīsĭciātur |
| I plur. | dīsĭciāmur |
| II plur. | dīsĭciamĭni |
| III plur. | dīsĭciantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | dīsĭcĕrer |
| II sing. | dīsĭcerēris, dīsĭcerēre |
| III sing. | dīsĭcerētur |
| I plur. | dīsĭcerēmur |
| II plur. | dīsĭceremĭni |
| III plur. | dīsĭcerentur |
| PERFETTO |
| I sing. | disiectus, –a, –um sim |
| II sing. | disiectus, –a, –um sis |
| III sing. | disiectus, –a, –um sit |
| I plur. | disiecti, –ae, –a simus |
| II plur. | disiecti, –ae, –a sitis |
| III plur. | disiecti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | disiectus, –a, –um essem |
| II sing. | disiectus, –a, –um esses |
| III sing. | disiectus, –a, –um esset |
| I plur. | disiecti, –ae, –a essemus |
| II plur. | disiecti, –ae, –a essetis |
| III plur. | disiecti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | – |
| II plur. | – |
| FUTURO |
| II sing. | – |
| III sing. | – |
| II plur. | – |
| III plur. | – |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| disiectus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| dīsĭci |
| PERFETTO |
| Singolare: | disiectus, –a, –um esse |
| Plurale: | disiecti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| disiectum esse |
| GERUNDIVO |
| dīsĭciendus, –a, –um |
| SUPINO |
| disiectu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISICIOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
