Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | disclūdor |
II sing. | disclūdĕris, disclūdĕre |
III sing. | disclūdĭtur |
I plur. | disclūdĭmur |
II plur. | disclūdimĭni |
III plur. | disclūduntur |
IMPERFETTO |
I sing. | disclūdēbar |
II sing. | disclūdebāris, disclūdebāre |
III sing. | disclūdebātur |
I plur. | disclūdebāmur |
II plur. | disclūdebamĭni |
III plur. | disclūdebantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | disclūdar |
II sing. | disclūdēris, disclūdēre |
III sing. | disclūdētur |
I plur. | disclūdēmur |
II plur. | disclūdemĭni |
III plur. | disclūdentur |
PERFETTO |
I sing. | disclusus, –a, –um sum |
II sing. | disclusus, –a, –um es |
III sing. | disclusus, –a, –um est |
I plur. | disclusi, –ae, –a sumus |
II plur. | disclusi, –ae, –a estis |
III plur. | disclusi, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | disclusus, –a, –um eram |
II sing. | disclusus, –a, –um eras |
III sing. | disclusus, –a, –um erat |
I plur. | disclusi, –ae, –a eramus |
II plur. | disclusi, –ae, –a eratis |
III plur. | disclusi, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | disclusus, –a, –um ero |
II sing. | disclusus, –a, –um eris |
III sing. | disclusus, –a, –um erit |
I plur. | disclusi, –ae, –a erimus |
II plur. | disclusi, –ae, –a eritis |
III plur. | disclusi, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | disclūdar |
II sing. | disclūdāris, disclūdāre |
III sing. | disclūdātur |
I plur. | disclūdāmur |
II plur. | disclūdamĭni |
III plur. | disclūdantur |
IMPERFETTO |
I sing. | disclūdĕrer |
II sing. | disclūderēris, disclūderēre |
III sing. | disclūderētur |
I plur. | disclūderēmur |
II plur. | disclūderemĭni |
III plur. | disclūderentur |
PERFETTO |
I sing. | disclusus, –a, –um sim |
II sing. | disclusus, –a, –um sis |
III sing. | disclusus, –a, –um sit |
I plur. | disclusi, –ae, –a simus |
II plur. | disclusi, –ae, –a sitis |
III plur. | disclusi, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | disclusus, –a, –um essem |
II sing. | disclusus, –a, –um esses |
III sing. | disclusus, –a, –um esset |
I plur. | disclusi, –ae, –a essemus |
II plur. | disclusi, –ae, –a essetis |
III plur. | disclusi, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | disclūdĕre |
II plur. | disclūdimĭni |
FUTURO |
II sing. | disclūdĭtor |
III sing. | disclūdĭtor |
II plur. | – |
III plur. | disclūduntor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
disclusus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
disclūdi |
PERFETTO |
Singolare: | disclusus, –a, –um esse |
Plurale: | disclusi, –ae, –a esse |
FUTURO |
disclusum esse |
GERUNDIVO |
disclūdendus, –a, –um |
SUPINO |
disclusu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISCLUDOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|