discobino - Diatesi attiva
(discobino, discobinas, discobinavi, discobinatum, discobināre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
discobino
II sing.
discobinas
III sing.
discobinat
I plur.
discobināmus
II plur.
discobinātis
III plur.
discobinant
IMPERFETTO
I sing.
discobinābam
II sing.
discobinābas
III sing.
discobinābat
I plur.
discobinabāmus
II plur.
discobinabātis
III plur.
discobinābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
discobinābo
II sing.
discobinābis
III sing.
discobinābit
I plur.
discobinabĭmus
II plur.
discobinabĭtis
III plur.
discobinābunt
PERFETTO
I sing.
discobinavi
II sing.
discobinavisti
III sing.
discobinavit
I plur.
discobinavĭmus
II plur.
discobinavistis
III plur.
discobinavērunt, discobinavēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
discobinavĕram
II sing.
discobinavĕras
III sing.
discobinavĕrat
I plur.
discobinaverāmus
II plur.
discobinaverātis
III plur.
discobinavĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
discobinavĕro
II sing.
discobinavĕris
III sing.
discobinavĕrit
I plur.
discobinaverĭmus
II plur.
discobinaverĭtis
III plur.
discobinavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
discobinem
II sing.
discobines
III sing.
discobinet
I plur.
discobinēmus
II plur.
discobinētis
III plur.
discobinent
IMPERFETTO
I sing.
discobinārem
II sing.
discobināres
III sing.
discobināret
I plur.
discobinarēmus
II plur.
discobinarētis
III plur.
discobinārent
PERFETTO
I sing.
discobinavĕrim
II sing.
discobinavĕris
III sing.
discobinavĕrit
I plur.
discobinaverĭmus
II plur.
discobinaverĭtis
III plur.
discobinavĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
discobinavissem
II sing.
discobinavisses
III sing.
discobinavisset
I plur.
discobinavissēmus
II plur.
discobinavissētis
III plur.
discobinavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
discobina
II plur.
discobināte
FUTURO
II sing.
discobināto
III sing.
discobināto
II plur.
discobinatōte
III plur.
discobinanto
PARTICIPIO
PRESENTE
discobinans, –antis
FUTURO
discobinatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
discobināre
PERFETTO
discobinavisse
FUTURO
Singolare:
discobinatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
discobinatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
discobinandi
Dativo:
discobinando
Accusativo:
ad discobinandum
Ablativo:
discobinando
SUPINO
discobinatum
Vedi la forma passiva di questo lemma
discobino v. tr. I coniug.
---CACHE---

I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android