Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | dignor |
| II sing. | dignāris, dignāre |
| III sing. | dignātur |
| I plur. | dignāmur |
| II plur. | dignamĭni |
| III plur. | dignantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | dignābar |
| II sing. | dignabāris, dignabāre |
| III sing. | dignabātur |
| I plur. | dignabāmur |
| II plur. | dignabamĭni |
| III plur. | dignabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | dignābor |
| II sing. | dignabĕris, dignabĕre |
| III sing. | dignabĭtur |
| I plur. | dignabĭmur |
| II plur. | dignabimĭni |
| III plur. | dignabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | dignatus, –a, –um sum |
| II sing. | dignatus, –a, –um es |
| III sing. | dignatus, –a, –um est |
| I plur. | dignati, –ae, –a sumus |
| II plur. | dignati, –ae, –a estis |
| III plur. | dignati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | dignatus, –a, –um eram |
| II sing. | dignatus, –a, –um eras |
| III sing. | dignatus, –a, –um erat |
| I plur. | dignati, –ae, –a eramus |
| II plur. | dignati, –ae, –a eratis |
| III plur. | dignati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | dignatus, –a, –um ero |
| II sing. | dignatus, –a, –um eris |
| III sing. | dignatus, –a, –um erit |
| I plur. | dignati, –ae, –a erimus |
| II plur. | dignati, –ae, –a eritis |
| III plur. | dignati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | digner |
| II sing. | dignēris, dignēre |
| III sing. | dignētur |
| I plur. | dignēmur |
| II plur. | dignemĭni |
| III plur. | dignentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | dignārer |
| II sing. | dignarēris, dignarēre |
| III sing. | dignarētur |
| I plur. | dignarēmur |
| II plur. | dignaremĭni |
| III plur. | dignarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | dignatus, –a, –um sim |
| II sing. | dignatus, –a, –um sis |
| III sing. | dignatus, –a, –um sit |
| I plur. | dignati, –ae, –a simus |
| II plur. | dignati, –ae, –a sitis |
| III plur. | dignati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | dignatus, –a, –um essem |
| II sing. | dignatus, –a, –um esses |
| III sing. | dignatus, –a, –um esset |
| I plur. | dignati, –ae, –a essemus |
| II plur. | dignati, –ae, –a essetis |
| III plur. | dignati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | dignāre |
| II plur. | dignamĭni |
| FUTURO |
| II sing. | dignātor |
| III sing. | dignātor |
| II plur. | – |
| III plur. | dignantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| dignatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| dignāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | dignatus, –a, –um esse |
| Plurale: | dignati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| dignatum esse |
| GERUNDIVO |
| dignandus, –a, –um |
| SUPINO |
| dignatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DIGNOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
