Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | deiudicor |
| II sing. | deiudicāris, deiudicāre |
| III sing. | deiudicātur |
| I plur. | deiudicāmur |
| II plur. | deiudicamĭni |
| III plur. | deiudicantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | deiudicābar |
| II sing. | deiudicabāris, deiudicabāre |
| III sing. | deiudicabātur |
| I plur. | deiudicabāmur |
| II plur. | deiudicabamĭni |
| III plur. | deiudicabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | deiudicābor |
| II sing. | deiudicabĕris, deiudicabĕre |
| III sing. | deiudicabĭtur |
| I plur. | deiudicabĭmur |
| II plur. | deiudicabimĭni |
| III plur. | deiudicabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | deiudicatus, –a, –um sum |
| II sing. | deiudicatus, –a, –um es |
| III sing. | deiudicatus, –a, –um est |
| I plur. | deiudicati, –ae, –a sumus |
| II plur. | deiudicati, –ae, –a estis |
| III plur. | deiudicati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | deiudicatus, –a, –um eram |
| II sing. | deiudicatus, –a, –um eras |
| III sing. | deiudicatus, –a, –um erat |
| I plur. | deiudicati, –ae, –a eramus |
| II plur. | deiudicati, –ae, –a eratis |
| III plur. | deiudicati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | deiudicatus, –a, –um ero |
| II sing. | deiudicatus, –a, –um eris |
| III sing. | deiudicatus, –a, –um erit |
| I plur. | deiudicati, –ae, –a erimus |
| II plur. | deiudicati, –ae, –a eritis |
| III plur. | deiudicati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | deiudicer |
| II sing. | deiudicēris, deiudicēre |
| III sing. | deiudicētur |
| I plur. | deiudicēmur |
| II plur. | deiudicemĭni |
| III plur. | deiudicentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | deiudicārer |
| II sing. | deiudicarēris, deiudicarēre |
| III sing. | deiudicarētur |
| I plur. | deiudicarēmur |
| II plur. | deiudicaremĭni |
| III plur. | deiudicarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | deiudicatus, –a, –um sim |
| II sing. | deiudicatus, –a, –um sis |
| III sing. | deiudicatus, –a, –um sit |
| I plur. | deiudicati, –ae, –a simus |
| II plur. | deiudicati, –ae, –a sitis |
| III plur. | deiudicati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | deiudicatus, –a, –um essem |
| II sing. | deiudicatus, –a, –um esses |
| III sing. | deiudicatus, –a, –um esset |
| I plur. | deiudicati, –ae, –a essemus |
| II plur. | deiudicati, –ae, –a essetis |
| III plur. | deiudicati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | deiudicāre |
| II plur. | deiudicamĭni |
| FUTURO |
| II sing. | deiudicātor |
| III sing. | deiudicātor |
| II plur. | – |
| III plur. | deiudicantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| deiudicatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| deiudicāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | deiudicatus, –a, –um esse |
| Plurale: | deiudicati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| deiudicatum esse |
| GERUNDIVO |
| deiudicandus, –a, –um |
| SUPINO |
| deiudicatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEIUDICOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
