Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | dēhibĕor |
| II sing. | dēhibēris, dēhibēre |
| III sing. | dēhibētur |
| I plur. | dēhibēmur |
| II plur. | dēhibemĭni |
| III plur. | dēhibentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | dēhibēbar |
| II sing. | dēhibebāris |
| III sing. | dēhibebātur |
| I plur. | dēhibebāmur |
| II plur. | dēhibebamĭni |
| III plur. | dēhibebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | dēhibēbor |
| II sing. | dēhibebĕris, dēhibebĕre |
| III sing. | dēhibebĭtur |
| I plur. | dēhibebĭmur |
| II plur. | dēhibebimĭni |
| III plur. | dēhibebuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | dehibetus, –a, –um sum |
| II sing. | dehibetus, –a, –um es |
| III sing. | dehibetus, –a, –um est |
| I plur. | dehibeti, –ae, –a sumus |
| II plur. | dehibeti, –ae, –a estis |
| III plur. | dehibeti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | dehibetus, –a, –um eram |
| II sing. | dehibetus, –a, –um eras |
| III sing. | dehibetus, –a, –um erat |
| I plur. | dehibeti, –ae, –a eramus |
| II plur. | dehibeti, –ae, –a eratis |
| III plur. | dehibeti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | dehibetus, –a, –um ero |
| II sing. | dehibetus, –a, –um eris |
| III sing. | dehibetus, –a, –um erit |
| I plur. | dehibeti, –ae, –a erimus |
| II plur. | dehibeti, –ae, –a eritis |
| III plur. | dehibeti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | dēhibĕar |
| II sing. | dēhibeāris, dēhibeāre |
| III sing. | dēhibeātur |
| I plur. | dēhibeāmur |
| II plur. | dēhibeamĭni |
| III plur. | dēhibeantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | dēhibērer |
| II sing. | dēhiberēris, dēhiberēre |
| III sing. | dēhiberētur |
| I plur. | dēhiberēmur |
| II plur. | dēhiberemĭni |
| III plur. | dēhiberentur |
| PERFETTO |
| I sing. | dehibetus, –a, –um sim |
| II sing. | dehibetus, –a, –um sis |
| III sing. | dehibetus, –a, –um sit |
| I plur. | dehibeti, –ae, –a simus |
| II plur. | dehibeti, –ae, –a sitis |
| III plur. | dehibeti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | dehibetus, –a, –um essem |
| II sing. | dehibetus, –a, –um esses |
| III sing. | dehibetus, –a, –um esset |
| I plur. | dehibeti, –ae, –a essemus |
| II plur. | dehibeti, –ae, –a essetis |
| III plur. | dehibeti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | dēhibēre |
| II plur. | dēhibemĭni |
| FUTURO |
| II sing. | dēhibētor |
| III sing. | dēhibētor |
| II plur. | – |
| III plur. | dēhibentor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| dehibetus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| dēhibēri |
| PERFETTO |
| Singolare: | dehibetus, –a, –um esse |
| Plurale: | dehibeti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| dehibetum esse |
| GERUNDIVO |
| dēhibendus, –a, –um |
| SUPINO |
| dehibetu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEHIBEOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
