Declinatore / Coniugatore Latino
dēclāmĭto - Diatesi attiva
(dēclāmĭto, dēclāmĭtas, declamitavi, declamitatum, dēclāmĭtāre)
verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
PRESENTE |
I sing. | dēclāmĭto |
II sing. | dēclāmĭtas |
III sing. | dēclāmĭtat |
I plur. | dēclāmĭtāmus |
II plur. | dēclāmĭtātis |
III plur. | dēclāmĭtant |
IMPERFETTO |
I sing. | dēclāmĭtābam |
II sing. | dēclāmĭtābas |
III sing. | dēclāmĭtābat |
I plur. | dēclāmĭtabāmus |
II plur. | dēclāmĭtabātis |
III plur. | dēclāmĭtābant |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | dēclāmĭtābo |
II sing. | dēclāmĭtābis |
III sing. | dēclāmĭtābit |
I plur. | dēclāmĭtabĭmus |
II plur. | dēclāmĭtabĭtis |
III plur. | dēclāmĭtābunt |
PERFETTO |
I sing. | declamitavi |
II sing. | declamitavisti |
III sing. | declamitavit |
I plur. | declamitavĭmus |
II plur. | declamitavistis |
III plur. | declamitavēreunt, declamitavēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | declamitavĕram |
II sing. | declamitavĕras |
III sing. | declamitavĕrat |
I plur. | declamitaverāmus |
II plur. | declamitaverātis |
III plur. | declamitavĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | declamitavĕro |
II sing. | declamitavĕris |
III sing. | declamitavĕrit |
I plur. | declamitaverĭmus |
II plur. | declamitaverĭtis |
III plur. | declamitavĕrint |
PRESENTE |
I sing. | dēclāmĭtem |
II sing. | dēclāmĭtes |
III sing. | dēclāmĭtet |
I plur. | dēclāmĭtēmus |
II plur. | dēclāmĭtētis |
III plur. | dēclāmĭtent |
IMPERFETTO |
I sing. | dēclāmĭtārem |
II sing. | dēclāmĭtāres |
III sing. | dēclāmĭtāret |
I plur. | dēclāmĭtarēmus |
II plur. | dēclāmĭtarētis |
III plur. | dēclāmĭtārent |
PERFETTO |
I sing. | declamitavĕrim |
II sing. | declamitavĕris |
III sing. | declamitavĕrit |
I plur. | declamitaverĭmus |
II plur. | declamitaverĭtis |
III plur. | declamitavĕrint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | declamitavissem |
II sing. | declamitavisses |
III sing. | declamitavisset |
I plur. | declamitavissēmus |
II plur. | declamitavissētis |
III plur. | declamitavissent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | dēclāmĭta |
II plur. | dēclāmĭtāte |
FUTURO |
II sing. | dēclāmĭtāto |
III sing. | dēclāmĭtāto |
II plur. | dēclāmĭtatōte |
III plur. | dēclāmĭtanto |
|
PARTICIPIO |
PRESENTE |
dēclāmĭtans, –antis |
FUTURO |
declamitatūrūs, –a, –ūm |
INFINITO |
PRESENTE |
dēclāmĭtāre |
PERFETTO |
declamitavisse |
FUTURO |
Singolare: | declamitatūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | declamitatūros, –as, –a esse |
GERUNDIO |
Genitivo: | dēclāmĭtandi |
Dativo: | dēclāmĭtando |
Accusativo: | ad dēclāmĭtandum |
Ablativo: | dēclāmĭtando |
SUPINO |
declamitatum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DECLAMITO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|