Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


corrĕsuscĭto - Diatesi attiva

(corrĕsuscĭto, corrĕsuscĭtas, corresuscitavi, corresuscitatum, corrĕsuscĭtāre)

verbo intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. corrĕsuscĭto
 II sing. corrĕsuscĭtas
 III sing. corrĕsuscĭtat
 I plur. corrĕsuscĭtāmus
 II plur. corrĕsuscĭtātis
 III plur. corrĕsuscĭtant
IMPERFETTO
 I sing. corrĕsuscĭtābam
 II sing. corrĕsuscĭtābas
 III sing. corrĕsuscĭtābat
 I plur. corrĕsuscĭtabāmus
 II plur. corrĕsuscĭtabātis
 III plur. corrĕsuscĭtābant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. corrĕsuscĭtābo
 II sing. corrĕsuscĭtābis
 III sing. corrĕsuscĭtābit
 I plur. corrĕsuscĭtabĭmus
 II plur. corrĕsuscĭtabĭtis
 III plur. corrĕsuscĭtābunt
PERFETTO
 I sing. corresuscitavi
 II sing. corresuscitavisti
 III sing. corresuscitavit
 I plur. corresuscitavĭmus
 II plur. corresuscitavistis
 III plur. corresuscitavērunt, corresuscitavēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. corresuscitavĕram
 II sing. corresuscitavĕras
 III sing. corresuscitavĕrat
 I plur. corresuscitaverāmus
 II plur. corresuscitaverātis
 III plur. corresuscitavĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. corresuscitavĕro
 II sing. corresuscitavĕris
 III sing. corresuscitavĕrit
 I plur. corresuscitaverĭmus
 II plur. corresuscitaverĭtis
 III plur. corresuscitavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. corrĕsuscĭtem
 II sing. corrĕsuscĭtes
 III sing. corrĕsuscĭtet
 I plur. corrĕsuscĭtēmus
 II plur. corrĕsuscĭtētis
 III plur. corrĕsuscĭtent
IMPERFETTO
 I sing. corrĕsuscĭtārem
 II sing. corrĕsuscĭtāres
 III sing. corrĕsuscĭtāret
 I plur. corrĕsuscĭtarēmus
 II plur. corrĕsuscĭtarētis
 III plur. corrĕsuscĭtārent
PERFETTO
 I sing. corresuscitavĕrim
 II sing. corresuscitavĕris
 III sing. corresuscitavĕrit
 I plur. corresuscitaverĭmus
 II plur. corresuscitaverĭtis
 III plur. corresuscitavĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. corresuscitavissem
 II sing. corresuscitavisses
 III sing. corresuscitavisset
 I plur. corresuscitavissēmus
 II plur. corresuscitavissētis
 III plur. corresuscitavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. corrĕsuscĭta
 II plur. corrĕsuscĭtāte
FUTURO
 II sing. corrĕsuscĭtāto
 III sing. corrĕsuscĭtāto
 II plur. corrĕsuscĭtatōte
 III plur. corrĕsuscĭtanto
PARTICIPIO
PRESENTE
 corrĕsuscĭtans, –antis
FUTURO
 corresuscitatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 corrĕsuscĭtāre
PERFETTO
 corresuscitavisse
FUTURO
 Singolare: corresuscitatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: corresuscitatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: corrĕsuscĭtandi
 Dativo: corrĕsuscĭtando
 Accusativo: ad corrĕsuscĭtandum
 Ablativo: corrĕsuscĭtando
SUPINO
 corresuscitatum



<<  corresuscitatūrūs corrĕus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CORRESUSCITO100}} ---CACHE---