Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


converbĕror - Diatesi passiva

(converbĕro, converbĕras, converberavi, converberatum, converbĕrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. converbĕror
 II sing. converbĕrāris, converbĕrāre
 III sing. converbĕrātur
 I plur. converbĕrāmur
 II plur. converbĕramĭni
 III plur. converbĕrantur
IMPERFETTO
 I sing. converbĕrābar
 II sing. converbĕrabāris, converbĕrabāre
 III sing. converbĕrabātur
 I plur. converbĕrabāmur
 II plur. converbĕrabamĭni
 III plur. converbĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. converbĕrābor
 II sing. converbĕrabĕris, converbĕrabĕre
 III sing. converbĕrabĭtur
 I plur. converbĕrabĭmur
 II plur. converbĕrabimĭni
 III plur. converbĕrabuntur
PERFETTO
 I sing. converberatus, –a, –um sum
 II sing. converberatus, –a, –um es
 III sing. converberatus, –a, –um est
 I plur. converberati, –ae, –a sumus
 II plur. converberati, –ae, –a estis
 III plur. converberati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. converberatus, –a, –um eram
 II sing. converberatus, –a, –um eras
 III sing. converberatus, –a, –um erat
 I plur. converberati, –ae, –a eramus
 II plur. converberati, –ae, –a eratis
 III plur. converberati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. converberatus, –a, –um ero
 II sing. converberatus, –a, –um eris
 III sing. converberatus, –a, –um erit
 I plur. converberati, –ae, –a erimus
 II plur. converberati, –ae, –a eritis
 III plur. converberati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. converbĕrer
 II sing. converbĕrēris, converbĕrēre
 III sing. converbĕrētur
 I plur. converbĕrēmur
 II plur. converbĕremĭni
 III plur. converbĕrentur
IMPERFETTO
 I sing. converbĕrārer
 II sing. converbĕrarēris, converbĕrarēre
 III sing. converbĕrarētur
 I plur. converbĕrarēmur
 II plur. converbĕraremĭni
 III plur. converbĕrarentur
PERFETTO
 I sing. converberatus, –a, –um sim
 II sing. converberatus, –a, –um sis
 III sing. converberatus, –a, –um sit
 I plur. converberati, –ae, –a simus
 II plur. converberati, –ae, –a sitis
 III plur. converberati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. converberatus, –a, –um essem
 II sing. converberatus, –a, –um esses
 III sing. converberatus, –a, –um esset
 I plur. converberati, –ae, –a essemus
 II plur. converberati, –ae, –a essetis
 III plur. converberati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. converbĕrāre
 II plur. converbĕramĭni
FUTURO
 II sing. converbĕrātor
 III sing. converbĕrātor
 II plur. –
 III plur. converbĕrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 converberatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 converbĕrāri
PERFETTO
 Singolare: converberatus, –a, –um esse
 Plurale: converberati, –ae, –a esse
FUTURO
 converberatum esse
GERUNDIVO
 converbĕrandus, –a, –um
SUPINO
 converberatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  converbĕro converrens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONVERBEROR100}} ---CACHE---