Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


contrādor - Diatesi passiva

(contrādo, contrādis, contradidi, contraditum, contrādĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. contrādor
 II sing. contrādĕris, contrādĕre
 III sing. contrādĭtur
 I plur. contrādĭmur
 II plur. contrādimĭni
 III plur. contrāduntur
IMPERFETTO
 I sing. contrādēbar
 II sing. contrādebāris, contrādebāre
 III sing. contrādebātur
 I plur. contrādebāmur
 II plur. contrādebamĭni
 III plur. contrādebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. contrādar
 II sing. contrādēris, contrādēre
 III sing. contrādētur
 I plur. contrādēmur
 II plur. contrādemĭni
 III plur. contrādentur
PERFETTO
 I sing. contraditus, –a, –um sum
 II sing. contraditus, –a, –um es
 III sing. contraditus, –a, –um est
 I plur. contraditi, –ae, –a sumus
 II plur. contraditi, –ae, –a estis
 III plur. contraditi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. contraditus, –a, –um eram
 II sing. contraditus, –a, –um eras
 III sing. contraditus, –a, –um erat
 I plur. contraditi, –ae, –a eramus
 II plur. contraditi, –ae, –a eratis
 III plur. contraditi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. contraditus, –a, –um ero
 II sing. contraditus, –a, –um eris
 III sing. contraditus, –a, –um erit
 I plur. contraditi, –ae, –a erimus
 II plur. contraditi, –ae, –a eritis
 III plur. contraditi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. contrādar
 II sing. contrādāris, contrādāre
 III sing. contrādātur
 I plur. contrādāmur
 II plur. contrādamĭni
 III plur. contrādantur
IMPERFETTO
 I sing. contrādĕrer
 II sing. contrāderēris, contrāderēre
 III sing. contrāderētur
 I plur. contrāderēmur
 II plur. contrāderemĭni
 III plur. contrāderentur
PERFETTO
 I sing. contraditus, –a, –um sim
 II sing. contraditus, –a, –um sis
 III sing. contraditus, –a, –um sit
 I plur. contraditi, –ae, –a simus
 II plur. contraditi, –ae, –a sitis
 III plur. contraditi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. contraditus, –a, –um essem
 II sing. contraditus, –a, –um esses
 III sing. contraditus, –a, –um esset
 I plur. contraditi, –ae, –a essemus
 II plur. contraditi, –ae, –a essetis
 III plur. contraditi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. contrādĕre
 II plur. contrādimĭni
FUTURO
 II sing. contrādĭtor
 III sing. contrādĭtor
 II plur. –
 III plur. contrāduntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 contraditus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 contrādi
PERFETTO
 Singolare: contraditus, –a, –um esse
 Plurale: contraditi, –ae, –a esse
FUTURO
 contraditum esse
GERUNDIVO
 contrādendus, –a, –um
SUPINO
 contraditu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  contrādo contraĕo  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONTRADOR100}} ---CACHE---