Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


contrāpōnor - Diatesi passiva

(contrāpōno, contrāpōnis, contraposui, contrapositum, contrāpōnĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. contrāpōnor
 II sing. contrāpōnĕris, contrāpōnĕre
 III sing. contrāpōnĭtur
 I plur. contrāpōnĭmur
 II plur. contrāpōnimĭni
 III plur. contrāpōnuntur
IMPERFETTO
 I sing. contrāpōnēbar
 II sing. contrāpōnebāris, contrāpōnebāre
 III sing. contrāpōnebātur
 I plur. contrāpōnebāmur
 II plur. contrāpōnebamĭni
 III plur. contrāpōnebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. contrāpōnar
 II sing. contrāpōnēris, contrāpōnēre
 III sing. contrāpōnētur
 I plur. contrāpōnēmur
 II plur. contrāpōnemĭni
 III plur. contrāpōnentur
PERFETTO
 I sing. contrapositus, –a, –um sum
 II sing. contrapositus, –a, –um es
 III sing. contrapositus, –a, –um est
 I plur. contrapositi, –ae, –a sumus
 II plur. contrapositi, –ae, –a estis
 III plur. contrapositi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. contrapositus, –a, –um eram
 II sing. contrapositus, –a, –um eras
 III sing. contrapositus, –a, –um erat
 I plur. contrapositi, –ae, –a eramus
 II plur. contrapositi, –ae, –a eratis
 III plur. contrapositi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. contrapositus, –a, –um ero
 II sing. contrapositus, –a, –um eris
 III sing. contrapositus, –a, –um erit
 I plur. contrapositi, –ae, –a erimus
 II plur. contrapositi, –ae, –a eritis
 III plur. contrapositi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. contrāpōnar
 II sing. contrāpōnāris, contrāpōnāre
 III sing. contrāpōnātur
 I plur. contrāpōnāmur
 II plur. contrāpōnamĭni
 III plur. contrāpōnantur
IMPERFETTO
 I sing. contrāpōnĕrer
 II sing. contrāpōnerēris, contrāpōnerēre
 III sing. contrāpōnerētur
 I plur. contrāpōnerēmur
 II plur. contrāpōneremĭni
 III plur. contrāpōnerentur
PERFETTO
 I sing. contrapositus, –a, –um sim
 II sing. contrapositus, –a, –um sis
 III sing. contrapositus, –a, –um sit
 I plur. contrapositi, –ae, –a simus
 II plur. contrapositi, –ae, –a sitis
 III plur. contrapositi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. contrapositus, –a, –um essem
 II sing. contrapositus, –a, –um esses
 III sing. contrapositus, –a, –um esset
 I plur. contrapositi, –ae, –a essemus
 II plur. contrapositi, –ae, –a essetis
 III plur. contrapositi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. contrāpōnĕre
 II plur. contrāpōnimĭni
FUTURO
 II sing. contrāpōnĭtor
 III sing. contrāpōnĭtor
 II plur. –
 III plur. contrāpōnuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 contrapositus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 contrāpōni
PERFETTO
 Singolare: contrapositus, –a, –um esse
 Plurale: contrapositi, –ae, –a esse
FUTURO
 contrapositum esse
GERUNDIVO
 contrāpōnendus, –a, –um
SUPINO
 contrapositu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  contrāpōno contrapositum  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONTRAPONOR100}} ---CACHE---