Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


contemnor - Diatesi passiva

(contemno, contemnis, contempsi, contemptum, contemnĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. contemnor
 II sing. contemnĕris, contemnĕre
 III sing. contemnĭtur
 I plur. contemnĭmur
 II plur. contemnimĭni
 III plur. contemnuntur
IMPERFETTO
 I sing. contemnēbar
 II sing. contemnebāris, contemnebāre
 III sing. contemnebātur
 I plur. contemnebāmur
 II plur. contemnebamĭni
 III plur. contemnebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. contemnar
 II sing. contemnēris, contemnēre
 III sing. contemnētur
 I plur. contemnēmur
 II plur. contemnemĭni
 III plur. contemnentur
PERFETTO
 I sing. contemptus, –a, –um sum
 II sing. contemptus, –a, –um es
 III sing. contemptus, –a, –um est
 I plur. contempti, –ae, –a sumus
 II plur. contempti, –ae, –a estis
 III plur. contempti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. contemptus, –a, –um eram
 II sing. contemptus, –a, –um eras
 III sing. contemptus, –a, –um erat
 I plur. contempti, –ae, –a eramus
 II plur. contempti, –ae, –a eratis
 III plur. contempti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. contemptus, –a, –um ero
 II sing. contemptus, –a, –um eris
 III sing. contemptus, –a, –um erit
 I plur. contempti, –ae, –a erimus
 II plur. contempti, –ae, –a eritis
 III plur. contempti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. contemnar
 II sing. contemnāris, contemnāre
 III sing. contemnātur
 I plur. contemnāmur
 II plur. contemnamĭni
 III plur. contemnantur
IMPERFETTO
 I sing. contemnĕrer
 II sing. contemnerēris, contemnerēre
 III sing. contemnerētur
 I plur. contemnerēmur
 II plur. contemneremĭni
 III plur. contemnerentur
PERFETTO
 I sing. contemptus, –a, –um sim
 II sing. contemptus, –a, –um sis
 III sing. contemptus, –a, –um sit
 I plur. contempti, –ae, –a simus
 II plur. contempti, –ae, –a sitis
 III plur. contempti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. contemptus, –a, –um essem
 II sing. contemptus, –a, –um esses
 III sing. contemptus, –a, –um esset
 I plur. contempti, –ae, –a essemus
 II plur. contempti, –ae, –a essetis
 III plur. contempti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. contemnĕre
 II plur. contemnimĭni
FUTURO
 II sing. contemnĭtor
 III sing. contemnĭtor
 II plur. –
 III plur. contemnuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 contemptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 contemni
PERFETTO
 Singolare: contemptus, –a, –um esse
 Plurale: contempti, –ae, –a esse
FUTURO
 contemptum esse
GERUNDIVO
 contemnendus, –a, –um
SUPINO
 contemptu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  contemno contempĕrans  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONTEMNOR100}} ---CACHE---