Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


contempĕro - Diatesi attiva

(contempĕro, contempĕras, contemperavi, contemperatum, contempĕrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. contempĕro
 II sing. contempĕras
 III sing. contempĕrat
 I plur. contempĕrāmus
 II plur. contempĕrātis
 III plur. contempĕrant
IMPERFETTO
 I sing. contempĕrābam
 II sing. contempĕrābas
 III sing. contempĕrābat
 I plur. contempĕrabāmus
 II plur. contempĕrabātis
 III plur. contempĕrābant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. contempĕrābo
 II sing. contempĕrābis
 III sing. contempĕrābit
 I plur. contempĕrabĭmus
 II plur. contempĕrabĭtis
 III plur. contempĕrābunt
PERFETTO
 I sing. contemperavi
 II sing. contemperavisti
 III sing. contemperavit
 I plur. contemperavĭmus
 II plur. contemperavistis
 III plur. contemperavērunt, contemperavēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. contemperavĕram
 II sing. contemperavĕras
 III sing. contemperavĕrat
 I plur. contemperaverāmus
 II plur. contemperaverātis
 III plur. contemperavĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. contemperavĕro
 II sing. contemperavĕris
 III sing. contemperavĕrit
 I plur. contemperaverĭmus
 II plur. contemperaverĭtis
 III plur. contemperavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. contempĕrem
 II sing. contempĕres
 III sing. contempĕret
 I plur. contempĕrēmus
 II plur. contempĕrētis
 III plur. contempĕrent
IMPERFETTO
 I sing. contempĕrārem
 II sing. contempĕrāres
 III sing. contempĕrāret
 I plur. contempĕrarēmus
 II plur. contempĕrarētis
 III plur. contempĕrārent
PERFETTO
 I sing. contemperavĕrim
 II sing. contemperavĕris
 III sing. contemperavĕrit
 I plur. contemperaverĭmus
 II plur. contemperaverĭtis
 III plur. contemperavĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. contemperavissem
 II sing. contemperavisses
 III sing. contemperavisset
 I plur. contemperavissēmus
 II plur. contemperavissētis
 III plur. contemperavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. contempĕra
 II plur. contempĕrāte
FUTURO
 II sing. contempĕrāto
 III sing. contempĕrāto
 II plur. contempĕratōte
 III plur. contempĕranto
PARTICIPIO
PRESENTE
 contempĕrans, –antis
FUTURO
 contemperatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 contempĕrāre
PERFETTO
 contemperavisse
FUTURO
 Singolare: contemperatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: contemperatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: contempĕrandi
 Dativo: contempĕrando
 Accusativo: ad contempĕrandum
 Ablativo: contempĕrando
SUPINO
 contemperatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  contemperatus contempĕror  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONTEMPERO100}} ---CACHE---