Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


conspurco - Diatesi attiva

(conspurco, conspurcas, conspurcavi, conspurcatum, conspurcāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. conspurco
 II sing. conspurcas
 III sing. conspurcat
 I plur. conspurcāmus
 II plur. conspurcātis
 III plur. conspurcant
IMPERFETTO
 I sing. conspurcābam
 II sing. conspurcābas
 III sing. conspurcābat
 I plur. conspurcabāmus
 II plur. conspurcabātis
 III plur. conspurcābant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. conspurcābo
 II sing. conspurcābis
 III sing. conspurcābit
 I plur. conspurcabĭmus
 II plur. conspurcabĭtis
 III plur. conspurcābunt
PERFETTO
 I sing. conspurcavi
 II sing. conspurcavisti
 III sing. conspurcavit
 I plur. conspurcavĭmus
 II plur. conspurcavistis
 III plur. conspurcavērunt, conspurcavēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. conspurcavĕram
 II sing. conspurcavĕras
 III sing. conspurcavĕrat
 I plur. conspurcaverāmus
 II plur. conspurcaverātis
 III plur. conspurcavĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. conspurcavĕro
 II sing. conspurcavĕris
 III sing. conspurcavĕrit
 I plur. conspurcaverĭmus
 II plur. conspurcaverĭtis
 III plur. conspurcavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. conspurcem
 II sing. conspurces
 III sing. conspurcet
 I plur. conspurcēmus
 II plur. conspurcētis
 III plur. conspurcent
IMPERFETTO
 I sing. conspurcārem
 II sing. conspurcāres
 III sing. conspurcāret
 I plur. conspurcarēmus
 II plur. conspurcarētis
 III plur. conspurcārent
PERFETTO
 I sing. conspurcavĕrim
 II sing. conspurcavĕris
 III sing. conspurcavĕrit
 I plur. conspurcaverĭmus
 II plur. conspurcaverĭtis
 III plur. conspurcavĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. conspurcavissem
 II sing. conspurcavisses
 III sing. conspurcavisset
 I plur. conspurcavissēmus
 II plur. conspurcavissētis
 III plur. conspurcavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. conspurca
 II plur. conspurcāte
FUTURO
 II sing. conspurcāto
 III sing. conspurcāto
 II plur. conspurcatōte
 III plur. conspurcanto
PARTICIPIO
PRESENTE
 conspurcans, –antis
FUTURO
 conspurcatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 conspurcāre
PERFETTO
 conspurcavisse
FUTURO
 Singolare: conspurcatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: conspurcatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: conspurcandi
 Dativo: conspurcando
 Accusativo: ad conspurcandum
 Ablativo: conspurcando
SUPINO
 conspurcatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  conspurcatus conspurcor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONSPURCO100}} ---CACHE---