Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


consīdo - Diatesi attiva

(consīdo, consīdis, consedi, consessum, consīdĕre)

verbo intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. consīdo
 II sing. consīdis
 III sing. consīdit
 I plur. consīdĭmus
 II plur. consīdĭtis
 III plur. consīdunt
IMPERFETTO
 I sing. consīdēbam
 II sing. consīdēbas
 III sing. consīdēbat
 I plur. consīdebāmus
 II plur. consīdebātis
 III plur. consīdēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. consīdam
 II sing. consīdes
 III sing. consīdet
 I plur. consīdēmus
 II plur. consīdētis
 III plur. consīdent
PERFETTO
 I sing. consedi o considi
 II sing. consedisti o considisti
 III sing. consedit o considit
 I plur. consedĭmus o considĭmus
 II plur. consedistis o considistis
 III plur. consedērunt o considērunt, ēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. consedĕram o considĕram
 II sing. consedĕras o considĕras
 III sing. consedĕrat o considĕrat
 I plur. consederāmus o considerāmus
 II plur. consederātis o considerātis
 III plur. consedĕrant o considĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. consedĕro o considĕro
 II sing. consedĕris o considĕris
 III sing. consedĕrit o considĕrit
 I plur. consederĭmus o considerĭmus
 II plur. consederĭtis o considerĭtis
 III plur. consedĕrint o considĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. consīdam
 II sing. consīdas
 III sing. consīdat
 I plur. consīdāmus
 II plur. consīdātis
 III plur. consīdant
IMPERFETTO
 I sing. consīdĕrem
 II sing. consīdĕres
 III sing. consīdĕret
 I plur. consīderēmus
 II plur. consīderētis
 III plur. consīdĕrent
PERFETTO
 I sing. consedĕrim o considĕrim
 II sing. consedĕris o considĕris
 III sing. consedĕrit o considĕrit
 I plur. consederĭmus o considerĭmus
 II plur. consederĭtis o considerĭtis
 III plur. consedĕrint o considĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. consedissem o considissem
 II sing. consedisses o considisses
 III sing. consedisset o considisset
 I plur. consedissēmus o considissēmus
 II plur. consedissētis o considissētis
 III plur. consedissent o considissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. consīdĕ
 II plur. consīdĭte
FUTURO
 II sing. consīdĭto
 III sing. consīdĭto
 II plur. consīditōte
 III plur. consīdunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 consīdens, –entis
FUTURO
 consessūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 consīdĕre
PERFETTO
 consedisse o considisse
FUTURO
 Singolare: consessūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: consessūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: consīdendi
 Dativo: consīdendo
 Accusativo: ad consīdendum
 Ablativo: consīdendo
SUPINO
 consessum



<<  consīdĕror consignans  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONSIDO100}} ---CACHE---