Declinatore / Coniugatore Latino
PRESENTE |
I sing. | conrumpo |
II sing. | conrumpis |
III sing. | conrumpit |
I plur. | conrumpĭmus |
II plur. | conrumpĭtis |
III plur. | conrumpunt |
IMPERFETTO |
I sing. | conrumpēbam |
II sing. | conrumpēbas |
III sing. | conrumpēbat |
I plur. | conrumpebāmus |
II plur. | conrumpebātis |
III plur. | conrumpēbant |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | conrumpam |
II sing. | conrumpes |
III sing. | conrumpet |
I plur. | conrumpēmus |
II plur. | conrumpētis |
III plur. | conrumpent |
PERFETTO |
I sing. | conrupi |
II sing. | conrupisti |
III sing. | conrupit |
I plur. | conrupĭmus |
II plur. | conrupistis |
III plur. | conrupērunt, conrupēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | conrupĕram |
II sing. | conrupĕras |
III sing. | conrupĕrat |
I plur. | conruperāmus |
II plur. | conruperātis |
III plur. | conrupĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | conrupĕro |
II sing. | conrupĕris |
III sing. | conrupĕrit |
I plur. | conruperĭmus |
II plur. | conruperĭtis |
III plur. | conrupĕrint |
PRESENTE |
I sing. | conrumpam |
II sing. | conrumpas |
III sing. | conrumpat |
I plur. | conrumpāmus |
II plur. | conrumpātis |
III plur. | conrumpant |
IMPERFETTO |
I sing. | conrumpĕrem |
II sing. | conrumpĕres |
III sing. | conrumpĕret |
I plur. | conrumperēmus |
II plur. | conrumperētis |
III plur. | conrumpĕrent |
PERFETTO |
I sing. | conrupĕrim |
II sing. | conrupĕris |
III sing. | conrupĕrit |
I plur. | conruperĭmus |
II plur. | conruperĭtis |
III plur. | conrupĕrint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | conrupissem |
II sing. | conrupisses |
III sing. | conrupisset |
I plur. | conrupissēmus |
II plur. | conrupissētis |
III plur. | conrupissent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | conrumpĕ |
II plur. | conrumpĭte |
FUTURO |
II sing. | conrumpĭto |
III sing. | conrumpĭto |
II plur. | conrumpitōte |
III plur. | conrumpunto |
|
PARTICIPIO |
PRESENTE |
conrumpens, –entis |
FUTURO |
conruptūrūs, –a, –ūm |
INFINITO |
PRESENTE |
conrumpĕre |
PERFETTO |
conrupisse |
FUTURO |
Singolare: | conruptūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | conruptūros, –as, –a esse |
GERUNDIO |
Genitivo: | conrumpendi |
Dativo: | conrumpendo |
Accusativo: | ad conrumpendum |
Ablativo: | conrumpendo |
SUPINO |
conruptum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONRUMPO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|