conplŭor - Diatesi passiva

(conplŭo, conplŭis, conplui, conplutum, conplŭĕre)

verbo transitivo e intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
conplŭor
II sing.
conplŭĕris, conplŭĕre
III sing.
conplŭĭtur
I plur.
conplŭĭmur
II plur.
conplŭimĭni
III plur.
conplŭuntur
IMPERFETTO
I sing.
conplŭēbar
II sing.
conplŭebāris, conplŭebāre
III sing.
conplŭebātur
I plur.
conplŭebāmur
II plur.
conplŭebamĭni
III plur.
conplŭebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
conplŭar
II sing.
conplŭēris, conplŭēre
III sing.
conplŭētur
I plur.
conplŭēmur
II plur.
conplŭemĭni
III plur.
conplŭentur
PERFETTO
I sing.
conplutus, –a, –um sum
II sing.
conplutus, –a, –um es
III sing.
conplutus, –a, –um est
I plur.
conpluti, –ae, –a sumus
II plur.
conpluti, –ae, –a estis
III plur.
conpluti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conplutus, –a, –um eram
II sing.
conplutus, –a, –um eras
III sing.
conplutus, –a, –um erat
I plur.
conpluti, –ae, –a eramus
II plur.
conpluti, –ae, –a eratis
III plur.
conpluti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
conplutus, –a, –um ero
II sing.
conplutus, –a, –um eris
III sing.
conplutus, –a, –um erit
I plur.
conpluti, –ae, –a erimus
II plur.
conpluti, –ae, –a eritis
III plur.
conpluti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
conplŭar
II sing.
conplŭāris, conplŭāre
III sing.
conplŭātur
I plur.
conplŭāmur
II plur.
conplŭamĭni
III plur.
conplŭantur
IMPERFETTO
I sing.
conplŭĕrer
II sing.
conplŭerēris, conplŭerēre
III sing.
conplŭerētur
I plur.
conplŭerēmur
II plur.
conplŭeremĭni
III plur.
conplŭerentur
PERFETTO
I sing.
conplutus, –a, –um sim
II sing.
conplutus, –a, –um sis
III sing.
conplutus, –a, –um sit
I plur.
conpluti, –ae, –a simus
II plur.
conpluti, –ae, –a sitis
III plur.
conpluti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conplutus, –a, –um essem
II sing.
conplutus, –a, –um esses
III sing.
conplutus, –a, –um esset
I plur.
conpluti, –ae, –a essemus
II plur.
conpluti, –ae, –a essetis
III plur.
conpluti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
conplŭĕre
II plur.
conplŭĭmini
FUTURO
II sing.
conplŭĭtor
III sing.
conplŭĭtor
II plur.
III plur.
conplŭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
conplutus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
conplŭi
PERFETTO
Singolare:
conplutus, –a, –um esse
Plurale:
conpluti, –ae, –a esse
FUTURO
conplutum esse
GERUNDIVO
conplŭendus, –a, –um
SUPINO
conplutu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONPLUOR100}}
---CACHE---