Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | coniŭgor |
| II sing. | coniŭgāris, coniŭgāre |
| III sing. | coniŭgātur |
| I plur. | coniŭgāmur |
| II plur. | coniŭgamĭni |
| III plur. | coniŭgantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | coniŭgābar |
| II sing. | coniŭgabāris, coniŭgabāre |
| III sing. | coniŭgabātur |
| I plur. | coniŭgabāmur |
| II plur. | coniŭgabamĭni |
| III plur. | coniŭgabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | coniŭgābor |
| II sing. | coniŭgabĕris, coniŭgabĕre |
| III sing. | coniŭgabĭtur |
| I plur. | coniŭgabĭmur |
| II plur. | coniŭgabimĭni |
| III plur. | coniŭgabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | coniugatus, –a, –um sum |
| II sing. | coniugatus, –a, –um es |
| III sing. | coniugatus, –a, –um est |
| I plur. | coniugati, –ae, –a sumus |
| II plur. | coniugati, –ae, –a estis |
| III plur. | coniugati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | coniugatus, –a, –um eram |
| II sing. | coniugatus, –a, –um eras |
| III sing. | coniugatus, –a, –um erat |
| I plur. | coniugati, –ae, –a eramus |
| II plur. | coniugati, –ae, –a eratis |
| III plur. | coniugati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | coniugatus, –a, –um ero |
| II sing. | coniugatus, –a, –um eris |
| III sing. | coniugatus, –a, –um erit |
| I plur. | coniugati, –ae, –a erimus |
| II plur. | coniugati, –ae, –a eritis |
| III plur. | coniugati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | coniŭger |
| II sing. | coniŭgēris, coniŭgēre |
| III sing. | coniŭgētur |
| I plur. | coniŭgēmur |
| II plur. | coniŭgemĭni |
| III plur. | coniŭgentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | coniŭgārer |
| II sing. | coniŭgarēris, coniŭgarēre |
| III sing. | coniŭgarētur |
| I plur. | coniŭgarēmur |
| II plur. | coniŭgaremĭni |
| III plur. | coniŭgarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | coniugatus, –a, –um sim |
| II sing. | coniugatus, –a, –um sis |
| III sing. | coniugatus, –a, –um sit |
| I plur. | coniugati, –ae, –a simus |
| II plur. | coniugati, –ae, –a sitis |
| III plur. | coniugati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | coniugatus, –a, –um essem |
| II sing. | coniugatus, –a, –um esses |
| III sing. | coniugatus, –a, –um esset |
| I plur. | coniugati, –ae, –a essemus |
| II plur. | coniugati, –ae, –a essetis |
| III plur. | coniugati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | coniŭgāre |
| II plur. | coniŭgamĭni |
| FUTURO |
| II sing. | coniŭgātor |
| III sing. | coniŭgātor |
| II plur. | – |
| III plur. | coniŭgantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| coniugatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| coniŭgāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | coniugatus, –a, –um esse |
| Plurale: | coniugati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| coniugatum esse |
| GERUNDIVO |
| coniŭgandus, –a, –um |
| SUPINO |
| coniugatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONIUGOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
