Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


confūtor - Diatesi passiva

(confūto, confūtas, confutavi, confutatum, confūtāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. confūtor
 II sing. confūtāris, confūtāre
 III sing. confūtātur
 I plur. confūtāmur
 II plur. confūtamĭni
 III plur. confūtantur
IMPERFETTO
 I sing. confūtābar
 II sing. confūtabāris, confūtabāre
 III sing. confūtabātur
 I plur. confūtabāmur
 II plur. confūtabamĭni
 III plur. confūtabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. confūtābor
 II sing. confūtabĕris, confūtabĕre
 III sing. confūtabĭtur
 I plur. confūtabĭmur
 II plur. confūtabimĭni
 III plur. confūtabuntur
PERFETTO
 I sing. confutatus, –a, –um sum
 II sing. confutatus, –a, –um es
 III sing. confutatus, –a, –um est
 I plur. confutati, –ae, –a sumus
 II plur. confutati, –ae, –a estis
 III plur. confutati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. confutatus, –a, –um eram
 II sing. confutatus, –a, –um eras
 III sing. confutatus, –a, –um erat
 I plur. confutati, –ae, –a eramus
 II plur. confutati, –ae, –a eratis
 III plur. confutati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. confutatus, –a, –um ero
 II sing. confutatus, –a, –um eris
 III sing. confutatus, –a, –um erit
 I plur. confutati, –ae, –a erimus
 II plur. confutati, –ae, –a eritis
 III plur. confutati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. confūter
 II sing. confūtēris, confūtēre
 III sing. confūtētur
 I plur. confūtēmur
 II plur. confūtemĭni
 III plur. confūtentur
IMPERFETTO
 I sing. confūtārer
 II sing. confūtarēris, confūtarēre
 III sing. confūtarētur
 I plur. confūtarēmur
 II plur. confūtaremĭni
 III plur. confūtarentur
PERFETTO
 I sing. confutatus, –a, –um sim
 II sing. confutatus, –a, –um sis
 III sing. confutatus, –a, –um sit
 I plur. confutati, –ae, –a simus
 II plur. confutati, –ae, –a sitis
 III plur. confutati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. confutatus, –a, –um essem
 II sing. confutatus, –a, –um esses
 III sing. confutatus, –a, –um esset
 I plur. confutati, –ae, –a essemus
 II plur. confutati, –ae, –a essetis
 III plur. confutati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. confūtāre
 II plur. confūtamĭni
FUTURO
 II sing. confūtātor
 III sing. confūtātor
 II plur. –
 III plur. confūtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 confutatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 confūtāri
PERFETTO
 Singolare: confutatus, –a, –um esse
 Plurale: confutati, –ae, –a esse
FUTURO
 confutatum esse
GERUNDIVO
 confūtandus, –a, –um
SUPINO
 confutatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  confūto confŭtŭens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONFUTOR100}} ---CACHE---