Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


confringor - Diatesi passiva

(confringo, confringis, confregi, confractum, confringĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. confringor
 II sing. confringĕris, confringĕre
 III sing. confringĭtur
 I plur. confringĭmur
 II plur. confringimĭni
 III plur. confringuntur
IMPERFETTO
 I sing. confringēbar
 II sing. confringebāris, confringebāre
 III sing. confringebātur
 I plur. confringebāmur
 II plur. confringebamĭni
 III plur. confringebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. confringar
 II sing. confringēris, confringēre
 III sing. confringētur
 I plur. confringēmur
 II plur. confringemĭni
 III plur. confringentur
PERFETTO
 I sing. confractus, –a, –um sum
 II sing. confractus, –a, –um es
 III sing. confractus, –a, –um est
 I plur. confracti, –ae, –a sumus
 II plur. confracti, –ae, –a estis
 III plur. confracti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. confractus, –a, –um eram
 II sing. confractus, –a, –um eras
 III sing. confractus, –a, –um erat
 I plur. confracti, –ae, –a eramus
 II plur. confracti, –ae, –a eratis
 III plur. confracti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. confractus, –a, –um ero
 II sing. confractus, –a, –um eris
 III sing. confractus, –a, –um erit
 I plur. confracti, –ae, –a erimus
 II plur. confracti, –ae, –a eritis
 III plur. confracti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. confringar
 II sing. confringāris, confringāre
 III sing. confringātur
 I plur. confringāmur
 II plur. confringamĭni
 III plur. confringantur
IMPERFETTO
 I sing. confringĕrer
 II sing. confringerēris, confringerēre
 III sing. confringerētur
 I plur. confringerēmur
 II plur. confringeremĭni
 III plur. confringerentur
PERFETTO
 I sing. confractus, –a, –um sim
 II sing. confractus, –a, –um sis
 III sing. confractus, –a, –um sit
 I plur. confracti, –ae, –a simus
 II plur. confracti, –ae, –a sitis
 III plur. confracti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. confractus, –a, –um essem
 II sing. confractus, –a, –um esses
 III sing. confractus, –a, –um esset
 I plur. confracti, –ae, –a essemus
 II plur. confracti, –ae, –a essetis
 III plur. confracti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. confringĕre
 II plur. confringimĭni
FUTURO
 II sing. confringĭtor
 III sing. confringĭtor
 II plur. –
 III plur. confringuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 confractus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 confringi
PERFETTO
 Singolare: confractus, –a, –um esse
 Plurale: confracti, –ae, –a esse
FUTURO
 confractum esse
GERUNDIVO
 confringendus, –a, –um
SUPINO
 confractu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  confringo confrĭo  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONFRINGOR100}} ---CACHE---