Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


confrĭcor - Diatesi passiva

(confrĭco, confrĭcas, confricavi, confricatum, confrĭcāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. confrĭcor
 II sing. confrĭcāris, confrĭcāre
 III sing. confrĭcātur
 I plur. confrĭcāmur
 II plur. confrĭcamĭni
 III plur. confrĭcantur
IMPERFETTO
 I sing. confrĭcābar
 II sing. confrĭcabāris, confrĭcabāre
 III sing. confrĭcabātur
 I plur. confrĭcabāmur
 II plur. confrĭcabamĭni
 III plur. confrĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. confrĭcābor
 II sing. confrĭcabĕris, confrĭcabĕre
 III sing. confrĭcabĭtur
 I plur. confrĭcabĭmur
 II plur. confrĭcabimĭni
 III plur. confrĭcabuntur
PERFETTO
 I sing. confricatus, –a, –um sum
 II sing. confricatus, –a, –um es
 III sing. confricatus, –a, –um est
 I plur. confricati, –ae, –a sumus
 II plur. confricati, –ae, –a estis
 III plur. confricati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. confricatus, –a, –um eram
 II sing. confricatus, –a, –um eras
 III sing. confricatus, –a, –um erat
 I plur. confricati, –ae, –a eramus
 II plur. confricati, –ae, –a eratis
 III plur. confricati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. confricatus, –a, –um ero
 II sing. confricatus, –a, –um eris
 III sing. confricatus, –a, –um erit
 I plur. confricati, –ae, –a erimus
 II plur. confricati, –ae, –a eritis
 III plur. confricati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. confrĭcer
 II sing. confrĭcēris, confrĭcēre
 III sing. confrĭcētur
 I plur. confrĭcēmur
 II plur. confrĭcemĭni
 III plur. confrĭcentur
IMPERFETTO
 I sing. confrĭcārer
 II sing. confrĭcarēris, confrĭcarēre
 III sing. confrĭcarētur
 I plur. confrĭcarēmur
 II plur. confrĭcaremĭni
 III plur. confrĭcarentur
PERFETTO
 I sing. confricatus, –a, –um sim
 II sing. confricatus, –a, –um sis
 III sing. confricatus, –a, –um sit
 I plur. confricati, –ae, –a simus
 II plur. confricati, –ae, –a sitis
 III plur. confricati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. confricatus, –a, –um essem
 II sing. confricatus, –a, –um esses
 III sing. confricatus, –a, –um esset
 I plur. confricati, –ae, –a essemus
 II plur. confricati, –ae, –a essetis
 III plur. confricati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. confrĭcāre
 II plur. confrĭcamĭni
FUTURO
 II sing. confrĭcātor
 III sing. confrĭcātor
 II plur. –
 III plur. confrĭcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 confricatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 confrĭcāri
PERFETTO
 Singolare: confricatus, –a, –um esse
 Plurale: confricati, –ae, –a esse
FUTURO
 confricatum esse
GERUNDIVO
 confrĭcandus, –a, –um
SUPINO
 confricatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  confrĭco confringens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONFRICOR100}} ---CACHE---