Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | condīcor |
| II sing. | condīcĕris, condīcĕre |
| III sing. | condīcĭtur |
| I plur. | condīcĭmur |
| II plur. | condīcimĭni |
| III plur. | condīcuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | condīcēbar |
| II sing. | condīcebāris, condīcebāre |
| III sing. | condīcebātur |
| I plur. | condīcebāmur |
| II plur. | condīcebamĭni |
| III plur. | condīcebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | condīcar |
| II sing. | condīcēris, condīcēre |
| III sing. | condīcētur |
| I plur. | condīcēmur |
| II plur. | condīcemĭni |
| III plur. | condīcentur |
| PERFETTO |
| I sing. | condictus, –a, –um sum |
| II sing. | condictus, –a, –um es |
| III sing. | condictus, –a, –um est |
| I plur. | condicti, –ae, –a sumus |
| II plur. | condicti, –ae, –a estis |
| III plur. | condicti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | condictus, –a, –um eram |
| II sing. | condictus, –a, –um eras |
| III sing. | condictus, –a, –um erat |
| I plur. | condicti, –ae, –a eramus |
| II plur. | condicti, –ae, –a eratis |
| III plur. | condicti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | condictus, –a, –um ero |
| II sing. | condictus, –a, –um eris |
| III sing. | condictus, –a, –um erit |
| I plur. | condicti, –ae, –a erimus |
| II plur. | condicti, –ae, –a eritis |
| III plur. | condicti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | condīcar |
| II sing. | condīcāris, condīcāre |
| III sing. | condīcātur |
| I plur. | condīcāmur |
| II plur. | condīcamĭni |
| III plur. | condīcantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | condīcĕrer |
| II sing. | condīcerēris, condīcerēre |
| III sing. | condīcerētur |
| I plur. | condīcerēmur |
| II plur. | condīceremĭni |
| III plur. | condīcerentur |
| PERFETTO |
| I sing. | condictus, –a, –um sim |
| II sing. | condictus, –a, –um sis |
| III sing. | condictus, –a, –um sit |
| I plur. | condicti, –ae, –a simus |
| II plur. | condicti, –ae, –a sitis |
| III plur. | condicti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | condictus, –a, –um essem |
| II sing. | condictus, –a, –um esses |
| III sing. | condictus, –a, –um esset |
| I plur. | condicti, –ae, –a essemus |
| II plur. | condicti, –ae, –a essetis |
| III plur. | condicti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | condīcĕre |
| II plur. | condīcimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | condīcĭtor |
| III sing. | condīcĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | condīcuntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| condictus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| condīci |
| PERFETTO |
| Singolare: | condictus, –a, –um esse |
| Plurale: | condicti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| condictum esse |
| GERUNDIVO |
| condīcendus, –a, –um |
| SUPINO |
| condictu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONDICOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
