Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


condĭo - Diatesi attiva

(condĭo, condis, condii, conditum, condīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. condĭo
 II sing. condis
 III sing. condit
 I plur. condīmus
 II plur. condītis
 III plur. condĭunt
IMPERFETTO
 I sing. condiēbam
 II sing. condiēbas
 III sing. condiēbat
 I plur. condiebāmus
 II plur. condiebātis
 III plur. condiēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. condĭam
 II sing. condĭes
 III sing. condĭet
 I plur. condiēmus
 II plur. condiētis
 III plur. condĭent
PERFETTO
 I sing. condii o condivi
 II sing. condiisti o condivisti
 III sing. condiit o condivit
 I plur. condiĭmus o condivĭmus
 II plur. condiistis o condivistis
 III plur. condiērunt o condivērunt, ēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. condiĕram o condivĕram
 II sing. condiĕras o condivĕras
 III sing. condiĕrat o condivĕrat
 I plur. condierāmus o condiverāmus
 II plur. condierātis o condiverātis
 III plur. condiĕrant o condivĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. condiĕro o condivĕro
 II sing. condiĕris o condivĕris
 III sing. condiĕrit o condivĕrit
 I plur. condierĭmus o condiverĭmus
 II plur. condierĭtis o condiverĭtis
 III plur. condiĕrint o condivĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. condĭam
 II sing. condĭas
 III sing. condĭat
 I plur. condiāmus
 II plur. condiātis
 III plur. condĭant
IMPERFETTO
 I sing. condīrem
 II sing. condīres
 III sing. condīret
 I plur. condirēmus
 II plur. condirētis
 III plur. condīrent
PERFETTO
 I sing. condiĕrim o condivĕrim
 II sing. condiĕris o condivĕris
 III sing. condiĕrit o condivĕrit
 I plur. condierĭmus o condiverĭmus
 II plur. condierĭtis o condiverĭtis
 III plur. condiĕrint o condivĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. condiissem o condivissem
 II sing. condiisses o condivisses
 III sing. condiisset o condivisset
 I plur. condiissēmus o condivissēmus
 II plur. condiissētis o condivissētis
 III plur. condiissent o condivissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. condi
 II plur. condīte
FUTURO
 II sing. condīto
 III sing. condīto
 II plur. conditōte
 III plur. condiunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 condiens, –ientis
FUTURO
 conditūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 condīre
PERFETTO
 condiisse o condivisse
FUTURO
 Singolare: conditūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: conditūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: condiendi
 Dativo: condiendo
 Accusativo: ad condiendum
 Ablativo: condiendo
SUPINO
 conditum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  condīmentum condĭor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONDIO100}} ---CACHE---