concŭmŭlātus
(concumulatus, concumulată, concumulatum)aggettivo I classe
Vedi la traduzione di questo lemma
MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
concumulatus
Gen.
concumulati
Dat.
concumulato
Acc.
concumulatum
Abl.
concumulato
Voc.
concumulate
PLURALE
Nom.
concumulati
Gen.
concumulatōrum
Dat.
concumulatis
Acc.
concumulatos
Abl.
concumulatis
Voc.
concumulati
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
concumulată
Gen.
concumulatae
Dat.
concumulatae
Acc.
concumulatam
Abl.
concumulatā
Voc.
concumulată
PLURALE
Nom.
concumulatae
Gen.
concumulatārum
Dat.
concumulatis
Acc.
concumulatas
Abl.
concumulatis
Voc.
concumulatae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
concumulatum
Gen.
concumulati
Dat.
concumulato
Acc.
concumulatum
Abl.
concumulato
Voc.
concumulatum
PLURALE
Nom.
concumulata
Gen.
concumulatōrum
Dat.
concumulatis
Acc.
concumulata
Abl.
concumulatis
Voc.
concumulata
concŭmŭlātus agg. I cl.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android