Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


conculco - Diatesi attiva

(conculco, conculcas, conculcavi, conculcatum, conculcāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. conculco
 II sing. conculcas
 III sing. conculcat
 I plur. conculcāmus
 II plur. conculcātis
 III plur. conculcant
IMPERFETTO
 I sing. conculcābam
 II sing. conculcābas
 III sing. conculcābat
 I plur. conculcabāmus
 II plur. conculcabātis
 III plur. conculcābant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. conculcābo
 II sing. conculcābis
 III sing. conculcābit
 I plur. conculcabĭmus
 II plur. conculcabĭtis
 III plur. conculcābunt
PERFETTO
 I sing. conculcavi
 II sing. conculcavisti
 III sing. conculcavit
 I plur. conculcavĭmus
 II plur. conculcavistis
 III plur. conculcavērunt, conculcavēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. conculcavĕram
 II sing. conculcavĕras
 III sing. conculcavĕrat
 I plur. conculcaverāmus
 II plur. conculcaverātis
 III plur. conculcavĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. conculcavĕro
 II sing. conculcavĕris
 III sing. conculcavĕrit
 I plur. conculcaverĭmus
 II plur. conculcaverĭtis
 III plur. conculcavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. conculcem
 II sing. conculces
 III sing. conculcet
 I plur. conculcēmus
 II plur. conculcētis
 III plur. conculcent
IMPERFETTO
 I sing. conculcārem
 II sing. conculcāres
 III sing. conculcāret
 I plur. conculcarēmus
 II plur. conculcarētis
 III plur. conculcārent
PERFETTO
 I sing. conculcavĕrim
 II sing. conculcavĕris
 III sing. conculcavĕrit
 I plur. conculcaverĭmus
 II plur. conculcaverĭtis
 III plur. conculcavĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. conculcavissem
 II sing. conculcavisses
 III sing. conculcavisset
 I plur. conculcavissēmus
 II plur. conculcavissētis
 III plur. conculcavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. conculca
 II plur. conculcāte
FUTURO
 II sing. conculcāto
 III sing. conculcāto
 II plur. conculcatōte
 III plur. conculcanto
PARTICIPIO
PRESENTE
 conculcans, –antis
FUTURO
 conculcatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 conculcāre
PERFETTO
 conculcavisse
FUTURO
 Singolare: conculcatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: conculcatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: conculcandi
 Dativo: conculcando
 Accusativo: ad conculcandum
 Ablativo: conculcando
SUPINO
 conculcatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  conculcatus conculcor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONCULCO100}} ---CACHE---