Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


concrĕmor - Diatesi passiva

(concrĕmo, concrĕmas, concremavi, concrematum, concrĕmāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. concrĕmor
 II sing. concrĕmāris, concrĕmāre
 III sing. concrĕmātur
 I plur. concrĕmāmur
 II plur. concrĕmamĭni
 III plur. concrĕmantur
IMPERFETTO
 I sing. concrĕmābar
 II sing. concrĕmabāris, concrĕmabāre
 III sing. concrĕmabātur
 I plur. concrĕmabāmur
 II plur. concrĕmabamĭni
 III plur. concrĕmabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. concrĕmābor
 II sing. concrĕmabĕris, concrĕmabĕre
 III sing. concrĕmabĭtur
 I plur. concrĕmabĭmur
 II plur. concrĕmabimĭni
 III plur. concrĕmabuntur
PERFETTO
 I sing. concrematus, –a, –um sum
 II sing. concrematus, –a, –um es
 III sing. concrematus, –a, –um est
 I plur. concremati, –ae, –a sumus
 II plur. concremati, –ae, –a estis
 III plur. concremati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. concrematus, –a, –um eram
 II sing. concrematus, –a, –um eras
 III sing. concrematus, –a, –um erat
 I plur. concremati, –ae, –a eramus
 II plur. concremati, –ae, –a eratis
 III plur. concremati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. concrematus, –a, –um ero
 II sing. concrematus, –a, –um eris
 III sing. concrematus, –a, –um erit
 I plur. concremati, –ae, –a erimus
 II plur. concremati, –ae, –a eritis
 III plur. concremati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. concrĕmer
 II sing. concrĕmēris, concrĕmēre
 III sing. concrĕmētur
 I plur. concrĕmēmur
 II plur. concrĕmemĭni
 III plur. concrĕmentur
IMPERFETTO
 I sing. concrĕmārer
 II sing. concrĕmarēris, concrĕmarēre
 III sing. concrĕmarētur
 I plur. concrĕmarēmur
 II plur. concrĕmaremĭni
 III plur. concrĕmarentur
PERFETTO
 I sing. concrematus, –a, –um sim
 II sing. concrematus, –a, –um sis
 III sing. concrematus, –a, –um sit
 I plur. concremati, –ae, –a simus
 II plur. concremati, –ae, –a sitis
 III plur. concremati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. concrematus, –a, –um essem
 II sing. concrematus, –a, –um esses
 III sing. concrematus, –a, –um esset
 I plur. concremati, –ae, –a essemus
 II plur. concremati, –ae, –a essetis
 III plur. concremati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. concrĕmāre
 II plur. concrĕmamĭni
FUTURO
 II sing. concrĕmātor
 III sing. concrĕmātor
 II plur. –
 III plur. concrĕmantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 concrematus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 concrĕmāri
PERFETTO
 Singolare: concrematus, –a, –um esse
 Plurale: concremati, –ae, –a esse
FUTURO
 concrematum esse
GERUNDIVO
 concrĕmandus, –a, –um
SUPINO
 concrematu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  concrĕmo concrĕo  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONCREMOR100}} ---CACHE---