Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | concordor |
II sing. | concordāris, concordāre |
III sing. | concordātur |
I plur. | concordāmur |
II plur. | concordamĭni |
III plur. | concordantur |
IMPERFETTO |
I sing. | concordābar |
II sing. | concordabāris, concordabāre |
III sing. | concordabātur |
I plur. | concordabāmur |
II plur. | concordabamĭni |
III plur. | concordabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | concordābor |
II sing. | concordabĕris, concordabĕre |
III sing. | concordabĭtur |
I plur. | concordabĭmur |
II plur. | concordabimĭni |
III plur. | concordabuntur |
PERFETTO |
I sing. | concordatus, –a, –um sum |
II sing. | concordatus, –a, –um es |
III sing. | concordatus, –a, –um est |
I plur. | concordati, –ae, –a sumus |
II plur. | concordati, –ae, –a estis |
III plur. | concordati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | concordatus, –a, –um eram |
II sing. | concordatus, –a, –um eras |
III sing. | concordatus, –a, –um erat |
I plur. | concordati, –ae, –a eramus |
II plur. | concordati, –ae, –a eratis |
III plur. | concordati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | concordatus, –a, –um ero |
II sing. | concordatus, –a, –um eris |
III sing. | concordatus, –a, –um erit |
I plur. | concordati, –ae, –a erimus |
II plur. | concordati, –ae, –a eritis |
III plur. | concordati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | concorder |
II sing. | concordēris, concordēre |
III sing. | concordētur |
I plur. | concordēmur |
II plur. | concordemĭni |
III plur. | concordentur |
IMPERFETTO |
I sing. | concordārer |
II sing. | concordarēris, concordarēre |
III sing. | concordarētur |
I plur. | concordarēmur |
II plur. | concordaremĭni |
III plur. | concordarentur |
PERFETTO |
I sing. | concordatus, –a, –um sim |
II sing. | concordatus, –a, –um sis |
III sing. | concordatus, –a, –um sit |
I plur. | concordati, –ae, –a simus |
II plur. | concordati, –ae, –a sitis |
III plur. | concordati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | concordatus, –a, –um essem |
II sing. | concordatus, –a, –um esses |
III sing. | concordatus, –a, –um esset |
I plur. | concordati, –ae, –a essemus |
II plur. | concordati, –ae, –a essetis |
III plur. | concordati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | concordāre |
II plur. | concordamĭni |
FUTURO |
II sing. | concordātor |
III sing. | concordātor |
II plur. | – |
III plur. | concordantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
concordatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
concordāri |
PERFETTO |
Singolare: | concordatus, –a, –um esse |
Plurale: | concordati, –ae, –a esse |
FUTURO |
concordatum esse |
GERUNDIVO |
concordandus, –a, –um |
SUPINO |
concordatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONCORDOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|