Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


concordor - Diatesi passiva

(concordo, concordas, concordavi, concordatum, concordāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. concordor
 II sing. concordāris, concordāre
 III sing. concordātur
 I plur. concordāmur
 II plur. concordamĭni
 III plur. concordantur
IMPERFETTO
 I sing. concordābar
 II sing. concordabāris, concordabāre
 III sing. concordabātur
 I plur. concordabāmur
 II plur. concordabamĭni
 III plur. concordabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. concordābor
 II sing. concordabĕris, concordabĕre
 III sing. concordabĭtur
 I plur. concordabĭmur
 II plur. concordabimĭni
 III plur. concordabuntur
PERFETTO
 I sing. concordatus, –a, –um sum
 II sing. concordatus, –a, –um es
 III sing. concordatus, –a, –um est
 I plur. concordati, –ae, –a sumus
 II plur. concordati, –ae, –a estis
 III plur. concordati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. concordatus, –a, –um eram
 II sing. concordatus, –a, –um eras
 III sing. concordatus, –a, –um erat
 I plur. concordati, –ae, –a eramus
 II plur. concordati, –ae, –a eratis
 III plur. concordati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. concordatus, –a, –um ero
 II sing. concordatus, –a, –um eris
 III sing. concordatus, –a, –um erit
 I plur. concordati, –ae, –a erimus
 II plur. concordati, –ae, –a eritis
 III plur. concordati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. concorder
 II sing. concordēris, concordēre
 III sing. concordētur
 I plur. concordēmur
 II plur. concordemĭni
 III plur. concordentur
IMPERFETTO
 I sing. concordārer
 II sing. concordarēris, concordarēre
 III sing. concordarētur
 I plur. concordarēmur
 II plur. concordaremĭni
 III plur. concordarentur
PERFETTO
 I sing. concordatus, –a, –um sim
 II sing. concordatus, –a, –um sis
 III sing. concordatus, –a, –um sit
 I plur. concordati, –ae, –a simus
 II plur. concordati, –ae, –a sitis
 III plur. concordati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. concordatus, –a, –um essem
 II sing. concordatus, –a, –um esses
 III sing. concordatus, –a, –um esset
 I plur. concordati, –ae, –a essemus
 II plur. concordati, –ae, –a essetis
 III plur. concordati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. concordāre
 II plur. concordamĭni
FUTURO
 II sing. concordātor
 III sing. concordātor
 II plur. –
 III plur. concordantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 concordatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 concordāri
PERFETTO
 Singolare: concordatus, –a, –um esse
 Plurale: concordati, –ae, –a esse
FUTURO
 concordatum esse
GERUNDIVO
 concordandus, –a, –um
SUPINO
 concordatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  concordo concorpŏrālis  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONCORDOR100}} ---CACHE---