Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


concerpor - Diatesi passiva

(concerpo, concerpis, concerpsi, concerptum, concerpĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. concerpor
 II sing. concerpĕris, concerpĕre
 III sing. concerpĭtur
 I plur. concerpĭmur
 II plur. concerpimĭni
 III plur. concerpuntur
IMPERFETTO
 I sing. concerpēbar
 II sing. concerpebāris, concerpebāre
 III sing. concerpebātur
 I plur. concerpebāmur
 II plur. concerpebamĭni
 III plur. concerpebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. concerpar
 II sing. concerpēris, concerpēre
 III sing. concerpētur
 I plur. concerpēmur
 II plur. concerpemĭni
 III plur. concerpentur
PERFETTO
 I sing. concerptus, –a, –um sum
 II sing. concerptus, –a, –um es
 III sing. concerptus, –a, –um est
 I plur. concerpti, –ae, –a sumus
 II plur. concerpti, –ae, –a estis
 III plur. concerpti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. concerptus, –a, –um eram
 II sing. concerptus, –a, –um eras
 III sing. concerptus, –a, –um erat
 I plur. concerpti, –ae, –a eramus
 II plur. concerpti, –ae, –a eratis
 III plur. concerpti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. concerptus, –a, –um ero
 II sing. concerptus, –a, –um eris
 III sing. concerptus, –a, –um erit
 I plur. concerpti, –ae, –a erimus
 II plur. concerpti, –ae, –a eritis
 III plur. concerpti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. concerpar
 II sing. concerpāris, concerpāre
 III sing. concerpātur
 I plur. concerpāmur
 II plur. concerpamĭni
 III plur. concerpantur
IMPERFETTO
 I sing. concerpĕrer
 II sing. concerperēris, concerperēre
 III sing. concerperētur
 I plur. concerperēmur
 II plur. concerperemĭni
 III plur. concerperentur
PERFETTO
 I sing. concerptus, –a, –um sim
 II sing. concerptus, –a, –um sis
 III sing. concerptus, –a, –um sit
 I plur. concerpti, –ae, –a simus
 II plur. concerpti, –ae, –a sitis
 III plur. concerpti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. concerptus, –a, –um essem
 II sing. concerptus, –a, –um esses
 III sing. concerptus, –a, –um esset
 I plur. concerpti, –ae, –a essemus
 II plur. concerpti, –ae, –a essetis
 III plur. concerpti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. concerpĕre
 II plur. concerpimĭni
FUTURO
 II sing. concerpĭtor
 III sing. concerpĭtor
 II plur. –
 III plur. concerpuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 concerptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 concerpi
PERFETTO
 Singolare: concerptus, –a, –um esse
 Plurale: concerpti, –ae, –a esse
FUTURO
 concerptum esse
GERUNDIVO
 concerpendus, –a, –um
SUPINO
 concerptu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  concerpo concerptūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONCERPOR100}} ---CACHE---