Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


concătēno - Diatesi attiva

(concătēno, concătēnas, concatenavi, concatenatum, concătēnāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. concătēno
 II sing. concătēnas
 III sing. concătēnat
 I plur. concătēnāmus
 II plur. concătēnātis
 III plur. concătēnant
IMPERFETTO
 I sing. concătēnābam
 II sing. concătēnābas
 III sing. concătēnābat
 I plur. concătēnabāmus
 II plur. concătēnabātis
 III plur. concătēnābant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. concătēnābo
 II sing. concătēnābis
 III sing. concătēnābit
 I plur. concătēnabĭmus
 II plur. concătēnabĭtis
 III plur. concătēnābunt
PERFETTO
 I sing. concatenavi
 II sing. concatenavisti
 III sing. concatenavit
 I plur. concatenavĭmus
 II plur. concatenavistis
 III plur. concatenavērunt, concatenavēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. concatenavĕram
 II sing. concatenavĕras
 III sing. concatenavĕrat
 I plur. concatenaverāmus
 II plur. concatenaverātis
 III plur. concatenavĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. concatenavĕro
 II sing. concatenavĕris
 III sing. concatenavĕrit
 I plur. concatenaverĭmus
 II plur. concatenaverĭtis
 III plur. concatenavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. concătēnem
 II sing. concătēnes
 III sing. concătēnet
 I plur. concătēnēmus
 II plur. concătēnētis
 III plur. concătēnent
IMPERFETTO
 I sing. concătēnārem
 II sing. concătēnāres
 III sing. concătēnāret
 I plur. concătēnarēmus
 II plur. concătēnarētis
 III plur. concătēnārent
PERFETTO
 I sing. concatenavĕrim
 II sing. concatenavĕris
 III sing. concatenavĕrit
 I plur. concatenaverĭmus
 II plur. concatenaverĭtis
 III plur. concatenavĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. concatenavissem
 II sing. concatenavisses
 III sing. concatenavisset
 I plur. concatenavissēmus
 II plur. concatenavissētis
 III plur. concatenavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. concătēna
 II plur. concătēnāte
FUTURO
 II sing. concătēnāto
 III sing. concătēnāto
 II plur. concătēnatōte
 III plur. concătēnanto
PARTICIPIO
PRESENTE
 concătēnans, –antis
FUTURO
 concatenatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 concătēnāre
PERFETTO
 concatenavisse
FUTURO
 Singolare: concatenatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: concatenatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: concătēnandi
 Dativo: concătēnando
 Accusativo: ad concătēnandum
 Ablativo: concătēnando
SUPINO
 concatenatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  concatenatus concătēnor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONCATENO100}} ---CACHE---