Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


concăcor - Diatesi passiva

(concăco, concăcas, concacavi, concacatum, concăcāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. concăcor
 II sing. concăcāris, concăcāre
 III sing. concăcātur
 I plur. concăcāmur
 II plur. concăcamĭni
 III plur. concăcantur
IMPERFETTO
 I sing. concăcābar
 II sing. concăcabāris, concăcabāre
 III sing. concăcabātur
 I plur. concăcabāmur
 II plur. concăcabamĭni
 III plur. concăcabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. concăcābor
 II sing. concăcabĕris, concăcabĕre
 III sing. concăcabĭtur
 I plur. concăcabĭmur
 II plur. concăcabimĭni
 III plur. concăcabuntur
PERFETTO
 I sing. concacatus, –a, –um sum
 II sing. concacatus, –a, –um es
 III sing. concacatus, –a, –um est
 I plur. concacati, –ae, –a sumus
 II plur. concacati, –ae, –a estis
 III plur. concacati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. concacatus, –a, –um eram
 II sing. concacatus, –a, –um eras
 III sing. concacatus, –a, –um erat
 I plur. concacati, –ae, –a eramus
 II plur. concacati, –ae, –a eratis
 III plur. concacati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. concacatus, –a, –um ero
 II sing. concacatus, –a, –um eris
 III sing. concacatus, –a, –um erit
 I plur. concacati, –ae, –a erimus
 II plur. concacati, –ae, –a eritis
 III plur. concacati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. concăcer
 II sing. concăcēris, concăcēre
 III sing. concăcētur
 I plur. concăcēmur
 II plur. concăcemĭni
 III plur. concăcentur
IMPERFETTO
 I sing. concăcārer
 II sing. concăcarēris, concăcarēre
 III sing. concăcarētur
 I plur. concăcarēmur
 II plur. concăcaremĭni
 III plur. concăcarentur
PERFETTO
 I sing. concacatus, –a, –um sim
 II sing. concacatus, –a, –um sis
 III sing. concacatus, –a, –um sit
 I plur. concacati, –ae, –a simus
 II plur. concacati, –ae, –a sitis
 III plur. concacati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. concacatus, –a, –um essem
 II sing. concacatus, –a, –um esses
 III sing. concacatus, –a, –um esset
 I plur. concacati, –ae, –a essemus
 II plur. concacati, –ae, –a essetis
 III plur. concacati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. concăcāre
 II plur. concăcamĭni
FUTURO
 II sing. concăcātor
 III sing. concăcātor
 II plur. –
 III plur. concăcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 concacatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 concăcāri
PERFETTO
 Singolare: concacatus, –a, –um esse
 Plurale: concacati, –ae, –a esse
FUTURO
 concacatum esse
GERUNDIVO
 concăcandus, –a, –um
SUPINO
 concacatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  concăco concădens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CONCACOR100}} ---CACHE---