Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


complāno - Diatesi attiva

(complāno, complānas, complanavi, complanatum, complānāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. complāno
 II sing. complānas
 III sing. complānat
 I plur. complānāmus
 II plur. complānātis
 III plur. complānant
IMPERFETTO
 I sing. complānābam
 II sing. complānābas
 III sing. complānābat
 I plur. complānabāmus
 II plur. complānabātis
 III plur. complānābant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. complānābo
 II sing. complānābis
 III sing. complānābit
 I plur. complānabĭmus
 II plur. complānabĭtis
 III plur. complānābunt
PERFETTO
 I sing. complanavi
 II sing. complanavisti
 III sing. complanavit
 I plur. complanavĭmus
 II plur. complanavistis
 III plur. complanavērunt, complanavēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. complanavĕram
 II sing. complanavĕras
 III sing. complanavĕrat
 I plur. complanaverāmus
 II plur. complanaverātis
 III plur. complanavĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. complanavĕro
 II sing. complanavĕris
 III sing. complanavĕrit
 I plur. complanaverĭmus
 II plur. complanaverĭtis
 III plur. complanavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. complānem
 II sing. complānes
 III sing. complānet
 I plur. complānēmus
 II plur. complānētis
 III plur. complānent
IMPERFETTO
 I sing. complānārem
 II sing. complānāres
 III sing. complānāret
 I plur. complānarēmus
 II plur. complānarētis
 III plur. complānārent
PERFETTO
 I sing. complanavĕrim
 II sing. complanavĕris
 III sing. complanavĕrit
 I plur. complanaverĭmus
 II plur. complanaverĭtis
 III plur. complanavĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. complanavissem
 II sing. complanavisses
 III sing. complanavisset
 I plur. complanavissēmus
 II plur. complanavissētis
 III plur. complanavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. complāna
 II plur. complānāte
FUTURO
 II sing. complānāto
 III sing. complānāto
 II plur. complānatōte
 III plur. complānanto
PARTICIPIO
PRESENTE
 complānans, –antis
FUTURO
 complanatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 complānāre
PERFETTO
 complanavisse
FUTURO
 Singolare: complanatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: complanatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: complānandi
 Dativo: complānando
 Accusativo: ad complānandum
 Ablativo: complānando
SUPINO
 complanatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  complanatus complānor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:COMPLANO100}} ---CACHE---