combĭbor - Diatesi passiva
(combĭbo, combĭbis, combibi, combibitum, combĭbĕre)verbo transitivo e intransitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
combĭbor
II sing.
combĭbĕris, combĭbĕre
III sing.
combĭbĭtur
I plur.
combĭbĭmur
II plur.
combĭbimĭni
III plur.
combĭbuntur
IMPERFETTO
I sing.
combĭbēbar
II sing.
combĭbebāris, combĭbebāre
III sing.
combĭbebātur
I plur.
combĭbebāmur
II plur.
combĭbebamĭni
III plur.
combĭbebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
combĭbar
II sing.
combĭbēris, combĭbēre
III sing.
combĭbētur
I plur.
combĭbēmur
II plur.
combĭbemĭni
III plur.
combĭbentur
PERFETTO
I sing.
combibitus, –a, –um sum
II sing.
combibitus, –a, –um es
III sing.
combibitus, –a, –um est
I plur.
combibiti, –ae, –a sumus
II plur.
combibiti, –ae, –a estis
III plur.
combibiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
combibitus, –a, –um eram
II sing.
combibitus, –a, –um eras
III sing.
combibitus, –a, –um erat
I plur.
combibiti, –ae, –a eramus
II plur.
combibiti, –ae, –a eratis
III plur.
combibiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
combibitus, –a, –um ero
II sing.
combibitus, –a, –um eris
III sing.
combibitus, –a, –um erit
I plur.
combibiti, –ae, –a erimus
II plur.
combibiti, –ae, –a eritis
III plur.
combibiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
combĭbar
II sing.
combĭbāris, combĭbāre
III sing.
combĭbātur
I plur.
combĭbāmur
II plur.
combĭbamĭni
III plur.
combĭbantur
IMPERFETTO
I sing.
combĭbĕrer
II sing.
combĭberēris, combĭberēre
III sing.
combĭberētur
I plur.
combĭberēmur
II plur.
combĭberemĭni
III plur.
combĭberentur
PERFETTO
I sing.
combibitus, –a, –um sim
II sing.
combibitus, –a, –um sis
III sing.
combibitus, –a, –um sit
I plur.
combibiti, –ae, –a simus
II plur.
combibiti, –ae, –a sitis
III plur.
combibiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
combibitus, –a, –um essem
II sing.
combibitus, –a, –um esses
III sing.
combibitus, –a, –um esset
I plur.
combibiti, –ae, –a essemus
II plur.
combibiti, –ae, –a essetis
III plur.
combibiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
combĭbĕre
II plur.
combĭbĭmini
FUTURO
II sing.
combĭbĭtor
III sing.
combĭbĭtor
II plur.
–
III plur.
combĭbuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
combibitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
combĭbi
PERFETTO
Singolare:
combibitus, –a, –um esse
Plurale:
combibiti, –ae, –a esse
FUTURO
combibitum esse
GERUNDIVO
combĭbendus, –a, –um
SUPINO
combibitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
combĭbor v. tr. e intr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android