Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


cēnor - Diatesi passiva

(cēno, cēnas, cenavi, cenatum, cēnāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. cēnor
 II sing. cēnāris, cēnāre
 III sing. cēnātur
 I plur. cēnāmur
 II plur. cēnamĭni
 III plur. cēnantur
IMPERFETTO
 I sing. cēnābar
 II sing. cēnabāris, cēnabāre
 III sing. cēnabātur
 I plur. cēnabāmur
 II plur. cēnabamĭni
 III plur. cēnabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. cēnābor
 II sing. cēnabĕris, cēnabĕre
 III sing. cēnabĭtur
 I plur. cēnabĭmur
 II plur. cēnabimĭni
 III plur. cēnabuntur
PERFETTO
 I sing. cenatus, –a, –um sum
 II sing. cenatus, –a, –um es
 III sing. cenatus, –a, –um est
 I plur. cenati, –ae, –a sumus
 II plur. cenati, –ae, –a estis
 III plur. cenati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. cenatus, –a, –um eram
 II sing. cenatus, –a, –um eras
 III sing. cenatus, –a, –um erat
 I plur. cenati, –ae, –a eramus
 II plur. cenati, –ae, –a eratis
 III plur. cenati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. cenatus, –a, –um ero
 II sing. cenatus, –a, –um eris
 III sing. cenatus, –a, –um erit
 I plur. cenati, –ae, –a erimus
 II plur. cenati, –ae, –a eritis
 III plur. cenati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. cēner
 II sing. cēnēris, cēnēre
 III sing. cēnētur
 I plur. cēnēmur
 II plur. cēnemĭni
 III plur. cēnentur
IMPERFETTO
 I sing. cēnārer
 II sing. cēnarēris, cēnarēre
 III sing. cēnarētur
 I plur. cēnarēmur
 II plur. cēnaremĭni
 III plur. cēnarentur
PERFETTO
 I sing. cenatus, –a, –um sim
 II sing. cenatus, –a, –um sis
 III sing. cenatus, –a, –um sit
 I plur. cenati, –ae, –a simus
 II plur. cenati, –ae, –a sitis
 III plur. cenati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. cenatus, –a, –um essem
 II sing. cenatus, –a, –um esses
 III sing. cenatus, –a, –um esset
 I plur. cenati, –ae, –a essemus
 II plur. cenati, –ae, –a essetis
 III plur. cenati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. cēnāre
 II plur. cēnamĭni
FUTURO
 II sing. cēnātor
 III sing. cēnātor
 II plur. –
 III plur. cēnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 cenatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 cēnāri
PERFETTO
 Singolare: cenatus, –a, –um esse
 Plurale: cenati, –ae, –a esse
FUTURO
 cenatum esse
GERUNDIVO
 cēnandus, –a, –um
SUPINO
 cenatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  Cĕnŏmăni cĕnŏtăphĭum  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:CENOR100}} ---CACHE---