Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


auctōror - Diatesi passiva

(auctōro, auctōras, auctoravi, auctoratum, auctōrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. auctōror
 II sing. auctōrāris, auctōrāre
 III sing. auctōrātur
 I plur. auctōrāmur
 II plur. auctōramĭni
 III plur. auctōrantur
IMPERFETTO
 I sing. auctōrābar
 II sing. auctōrabāris, auctōrabāre
 III sing. auctōrabātur
 I plur. auctōrabāmur
 II plur. auctōrabamĭni
 III plur. auctōrabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. auctōrābor
 II sing. auctōrabĕris, auctōrabĕre
 III sing. auctōrabĭtur
 I plur. auctōrabĭmur
 II plur. auctōrabimĭni
 III plur. auctōrabuntur
PERFETTO
 I sing. auctoratus, –a, –um sum
 II sing. auctoratus, –a, –um es
 III sing. auctoratus, –a, –um est
 I plur. auctorati, –ae, –a sumus
 II plur. auctorati, –ae, –a estis
 III plur. auctorati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. auctoratus, –a, –um eram
 II sing. auctoratus, –a, –um eras
 III sing. auctoratus, –a, –um erat
 I plur. auctorati, –ae, –a eramus
 II plur. auctorati, –ae, –a eratis
 III plur. auctorati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. auctoratus, –a, –um ero
 II sing. auctoratus, –a, –um eris
 III sing. auctoratus, –a, –um erit
 I plur. auctorati, –ae, –a erimus
 II plur. auctorati, –ae, –a eritis
 III plur. auctorati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. auctōrer
 II sing. auctōrēris, auctōrēre
 III sing. auctōrētur
 I plur. auctōrēmur
 II plur. auctōremĭni
 III plur. auctōrentur
IMPERFETTO
 I sing. auctōrārer
 II sing. auctōrarēris, auctōrarēre
 III sing. auctōrarētur
 I plur. auctōrarēmur
 II plur. auctōraremĭni
 III plur. auctōrarentur
PERFETTO
 I sing. auctoratus, –a, –um sim
 II sing. auctoratus, –a, –um sis
 III sing. auctoratus, –a, –um sit
 I plur. auctorati, –ae, –a simus
 II plur. auctorati, –ae, –a sitis
 III plur. auctorati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. auctoratus, –a, –um essem
 II sing. auctoratus, –a, –um esses
 III sing. auctoratus, –a, –um esset
 I plur. auctorati, –ae, –a essemus
 II plur. auctorati, –ae, –a essetis
 III plur. auctorati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. auctōrāre
 II plur. auctōramĭni
FUTURO
 II sing. auctōrātor
 III sing. auctōrātor
 II plur. –
 III plur. auctōrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 auctoratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 auctōrāri
PERFETTO
 Singolare: auctoratus, –a, –um esse
 Plurale: auctorati, –ae, –a esse
FUTURO
 auctoratum esse
GERUNDIVO
 auctōrandus, –a, –um
SUPINO
 auctoratu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  auctōro auctōror  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:AUCTOROR100}} ---CACHE---