Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | attexor |
| II sing. | attexĕris, attexĕre |
| III sing. | attexĭtur |
| I plur. | attexĭmur |
| II plur. | atteximĭni |
| III plur. | attexuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | attexēbar |
| II sing. | attexebāris, attexebāre |
| III sing. | attexebātur |
| I plur. | attexebāmur |
| II plur. | attexebamĭni |
| III plur. | attexebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | attexar |
| II sing. | attexēris, attexēre |
| III sing. | attexētur |
| I plur. | attexēmur |
| II plur. | attexemĭni |
| III plur. | attexentur |
| PERFETTO |
| I sing. | attextus, –a, –um sum |
| II sing. | attextus, –a, –um es |
| III sing. | attextus, –a, –um est |
| I plur. | attexti, –ae, –a sumus |
| II plur. | attexti, –ae, –a estis |
| III plur. | attexti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | attextus, –a, –um eram |
| II sing. | attextus, –a, –um eras |
| III sing. | attextus, –a, –um erat |
| I plur. | attexti, –ae, –a eramus |
| II plur. | attexti, –ae, –a eratis |
| III plur. | attexti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | attextus, –a, –um ero |
| II sing. | attextus, –a, –um eris |
| III sing. | attextus, –a, –um erit |
| I plur. | attexti, –ae, –a erimus |
| II plur. | attexti, –ae, –a eritis |
| III plur. | attexti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | attexar |
| II sing. | attexāris, attexāre |
| III sing. | attexātur |
| I plur. | attexāmur |
| II plur. | attexamĭni |
| III plur. | attexantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | attexĕrer |
| II sing. | attexerēris, attexerēre |
| III sing. | attexerētur |
| I plur. | attexerēmur |
| II plur. | attexeremĭni |
| III plur. | attexerentur |
| PERFETTO |
| I sing. | attextus, –a, –um sim |
| II sing. | attextus, –a, –um sis |
| III sing. | attextus, –a, –um sit |
| I plur. | attexti, –ae, –a simus |
| II plur. | attexti, –ae, –a sitis |
| III plur. | attexti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | attextus, –a, –um essem |
| II sing. | attextus, –a, –um esses |
| III sing. | attextus, –a, –um esset |
| I plur. | attexti, –ae, –a essemus |
| II plur. | attexti, –ae, –a essetis |
| III plur. | attexti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | attexĕre |
| II plur. | atteximĭni |
| FUTURO |
| II sing. | attexĭtor |
| III sing. | attexĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | attexuntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| attextus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| attexi |
| PERFETTO |
| Singolare: | attextus, –a, –um esse |
| Plurale: | attexti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| attextum esse |
| GERUNDIVO |
| attexendus, –a, –um |
| SUPINO |
| attextu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ATTEXOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
