Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA DEPONENTE: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | attestor |
II sing. | attestāris, attestāre |
III sing. | attestātur |
I plur. | attestāmur |
II plur. | attestamĭni |
III plur. | attestantur |
IMPERFETTO |
I sing. | attestābar |
II sing. | attestabāris, attestabāre |
III sing. | attestabātur |
I plur. | attestabāmur |
II plur. | attestabamĭni |
III plur. | attestabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | attestābor |
II sing. | attestabĕris, attestabĕre |
III sing. | attestabĭtur |
I plur. | attestabĭmur |
II plur. | attestabimĭni |
III plur. | attestabuntur |
PERFETTO |
I sing. | attestatus, –a, –um sum |
II sing. | attestatus, –a, –um es |
III sing. | attestatus, –a, –um est |
I plur. | attestati, –ae, –a sumus |
II plur. | attestati, –ae, –a estis |
III plur. | attestati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | attestatus, –a, –um eram |
II sing. | attestatus, –a, –um eras |
III sing. | attestatus, –a, –um erat |
I plur. | attestati, –ae, –a eramus |
II plur. | attestati, –ae, –a eratis |
III plur. | attestati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | attestatus, –a, –um ero |
II sing. | attestatus, –a, –um eris |
III sing. | attestatus, –a, –um erit |
I plur. | attestati, –ae, –a erimus |
II plur. | attestati, –ae, –a eritis |
III plur. | attestati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | attester |
II sing. | attestēris, attestēre |
III sing. | attestētur |
I plur. | attestēmur |
II plur. | attestemĭni |
III plur. | attestentur |
IMPERFETTO |
I sing. | attestārer |
II sing. | attestarēris, attestarēre |
III sing. | attestarētur |
I plur. | attestarēmur |
II plur. | attestaremĭni |
III plur. | attestarentur |
PERFETTO |
I sing. | attestatus, –a, –um sim |
II sing. | attestatus, –a, –um sis |
III sing. | attestatus, –a, –um sit |
I plur. | attestati, –ae, –a simus |
II plur. | attestati, –ae, –a sitis |
III plur. | attestati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | attestatus, –a, –um essem |
II sing. | attestatus, –a, –um esses |
III sing. | attestatus, –a, –um esset |
I plur. | attestati, –ae, –a essemus |
II plur. | attestati, –ae, –a essetis |
III plur. | attestati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | attestāre |
II plur. | attestamĭni |
FUTURO |
II sing. | attestātor |
III sing. | attestātor |
II plur. | – |
III plur. | attestantor |
INFINITO |
PRESENTE |
attestāri |
PERFETTO |
Singolare: | attestatus, –a, –um esse |
Plurale: | attestati, –ae, –a esse |
FUTURO |
Singolare: | attestatūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | attestatūros, –as, –a esse |
PARTICIPIO |
PRESENTE |
attestans, –antis |
FUTURO |
attestatūrūs, –a, –ūm |
SUPINO |
Attivo: | attestatum |
Passivo: | attestatu |
GERUNDIO |
Genitivo: | attestandi |
Dativo: | attestando |
Accusativo: | attestandum |
Ablativo: | attestando |
|
GERUNDIVO |
attestandus, –a, –um |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ATTESTOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|