arbĭtror - Diatesi passiva

(arbĭtro, arbĭtras, arbitravi, arbitratum, arbĭtrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
arbĭtror
II sing.
arbĭtrāris, arbĭtrāre
III sing.
arbĭtrātur
I plur.
arbĭtrāmur
II plur.
arbĭtramĭni
III plur.
arbĭtrantur
IMPERFETTO
I sing.
arbĭtrābar
II sing.
arbĭtrabāris, arbĭtrabāre
III sing.
arbĭtrabātur
I plur.
arbĭtrabāmur
II plur.
arbĭtrabamĭni
III plur.
arbĭtrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
arbĭtrābor
II sing.
arbĭtrabĕris, arbĭtrabĕre
III sing.
arbĭtrabĭtur
I plur.
arbĭtrabĭmur
II plur.
arbĭtrabimĭni
III plur.
arbĭtrabuntur
PERFETTO
I sing.
arbitratus, –a, –um sum
II sing.
arbitratus, –a, –um es
III sing.
arbitratus, –a, –um est
I plur.
arbitrati, –ae, –a sumus
II plur.
arbitrati, –ae, –a estis
III plur.
arbitrati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
arbitratus, –a, –um eram
II sing.
arbitratus, –a, –um eras
III sing.
arbitratus, –a, –um erat
I plur.
arbitrati, –ae, –a eramus
II plur.
arbitrati, –ae, –a eratis
III plur.
arbitrati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
arbitratus, –a, –um ero
II sing.
arbitratus, –a, –um eris
III sing.
arbitratus, –a, –um erit
I plur.
arbitrati, –ae, –a erimus
II plur.
arbitrati, –ae, –a eritis
III plur.
arbitrati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
arbĭtrer
II sing.
arbĭtrēris, arbĭtrēre
III sing.
arbĭtrētur
I plur.
arbĭtrēmur
II plur.
arbĭtremĭni
III plur.
arbĭtrentur
IMPERFETTO
I sing.
arbĭtrārer
II sing.
arbĭtrarēris, arbĭtrarēre
III sing.
arbĭtrarētur
I plur.
arbĭtrarēmur
II plur.
arbĭtraremĭni
III plur.
arbĭtrarentur
PERFETTO
I sing.
arbitratus, –a, –um sim
II sing.
arbitratus, –a, –um sis
III sing.
arbitratus, –a, –um sit
I plur.
arbitrati, –ae, –a simus
II plur.
arbitrati, –ae, –a sitis
III plur.
arbitrati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
arbitratus, –a, –um essem
II sing.
arbitratus, –a, –um esses
III sing.
arbitratus, –a, –um esset
I plur.
arbitrati, –ae, –a essemus
II plur.
arbitrati, –ae, –a essetis
III plur.
arbitrati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
arbĭtrāre
II plur.
arbĭtramĭni
FUTURO
II sing.
arbĭtrātor
III sing.
arbĭtrātor
II plur.
III plur.
arbĭtrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
arbitratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
arbĭtrāri
PERFETTO
Singolare:
arbitratus, –a, –um esse
Plurale:
arbitrati, –ae, –a esse
FUTURO
arbitratum esse
GERUNDIVO
arbĭtrandus, –a, –um
SUPINO
arbitratu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:ARBITROR100}}
---CACHE---