Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | ămoenor |
| II sing. | ămoenāris, ămoenāre |
| III sing. | ămoenātur |
| I plur. | ămoenāmur |
| II plur. | ămoenamĭni |
| III plur. | ămoenantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | ămoenābar |
| II sing. | ămoenabāris, ămoenabāre |
| III sing. | ămoenabātur |
| I plur. | ămoenabāmur |
| II plur. | ămoenabamĭni |
| III plur. | ămoenabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | ămoenābor |
| II sing. | ămoenabĕris, ămoenabĕre |
| III sing. | ămoenabĭtur |
| I plur. | ămoenabĭmur |
| II plur. | ămoenabimĭni |
| III plur. | ămoenabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | amoenatus, –a, –um sum |
| II sing. | amoenatus, –a, –um es |
| III sing. | amoenatus, –a, –um est |
| I plur. | amoenati, –ae, –a sumus |
| II plur. | amoenati, –ae, –a estis |
| III plur. | amoenati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | amoenatus, –a, –um eram |
| II sing. | amoenatus, –a, –um eras |
| III sing. | amoenatus, –a, –um erat |
| I plur. | amoenati, –ae, –a eramus |
| II plur. | amoenati, –ae, –a eratis |
| III plur. | amoenati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | amoenatus, –a, –um ero |
| II sing. | amoenatus, –a, –um eris |
| III sing. | amoenatus, –a, –um erit |
| I plur. | amoenati, –ae, –a erimus |
| II plur. | amoenati, –ae, –a eritis |
| III plur. | amoenati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | ămoener |
| II sing. | ămoenēris, ămoenēre |
| III sing. | ămoenētur |
| I plur. | ămoenēmur |
| II plur. | ămoenemĭni |
| III plur. | ămoenentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | ămoenārer |
| II sing. | ămoenarēris, ămoenarēre |
| III sing. | ămoenarētur |
| I plur. | ămoenarēmur |
| II plur. | ămoenaremĭni |
| III plur. | ămoenarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | amoenatus, –a, –um sim |
| II sing. | amoenatus, –a, –um sis |
| III sing. | amoenatus, –a, –um sit |
| I plur. | amoenati, –ae, –a simus |
| II plur. | amoenati, –ae, –a sitis |
| III plur. | amoenati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | amoenatus, –a, –um essem |
| II sing. | amoenatus, –a, –um esses |
| III sing. | amoenatus, –a, –um esset |
| I plur. | amoenati, –ae, –a essemus |
| II plur. | amoenati, –ae, –a essetis |
| III plur. | amoenati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | ămoenāre |
| II plur. | ămoenamĭni |
| FUTURO |
| II sing. | ămoenātor |
| III sing. | ămoenātor |
| II plur. | – |
| III plur. | ămoenantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| amoenatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| ămoenāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | amoenatus, –a, –um esse |
| Plurale: | amoenati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| amoenatum esse |
| GERUNDIVO |
| ămoenandus, –a, –um |
| SUPINO |
| amoenatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:AMOENOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
