adnuntĭor - Diatesi passiva
(adnuntĭo, adnuntĭas, adnuntiavi, adnuntiatum, adnuntĭāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
adnuntĭor
II sing.
adnuntĭāris, adnuntĭāre
III sing.
adnuntĭātur
I plur.
adnuntĭāmur
II plur.
adnuntĭamĭni
III plur.
adnuntĭantur
IMPERFETTO
I sing.
adnuntĭābar
II sing.
adnuntĭabāris, adnuntĭabāre
III sing.
adnuntĭabātur
I plur.
adnuntĭabāmur
II plur.
adnuntĭabamĭni
III plur.
adnuntĭabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
adnuntĭābor
II sing.
adnuntĭabĕris, adnuntĭabĕre
III sing.
adnuntĭabĭtur
I plur.
adnuntĭabĭmur
II plur.
adnuntĭabimĭni
III plur.
adnuntĭabuntur
PERFETTO
I sing.
adnuntiatus, –a, –um sum
II sing.
adnuntiatus, –a, –um es
III sing.
adnuntiatus, –a, –um est
I plur.
adnuntiati, –ae, –a sumus
II plur.
adnuntiati, –ae, –a estis
III plur.
adnuntiati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adnuntiatus, –a, –um eram
II sing.
adnuntiatus, –a, –um eras
III sing.
adnuntiatus, –a, –um erat
I plur.
adnuntiati, –ae, –a eramus
II plur.
adnuntiati, –ae, –a eratis
III plur.
adnuntiati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
adnuntiatus, –a, –um ero
II sing.
adnuntiatus, –a, –um eris
III sing.
adnuntiatus, –a, –um erit
I plur.
adnuntiati, –ae, –a erimus
II plur.
adnuntiati, –ae, –a eritis
III plur.
adnuntiati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
adnuntĭer
II sing.
adnuntĭēris, adnuntĭēre
III sing.
adnuntĭētur
I plur.
adnuntĭēmur
II plur.
adnuntĭemĭni
III plur.
adnuntĭentur
IMPERFETTO
I sing.
adnuntĭārer
II sing.
adnuntĭarēris, adnuntĭarēre
III sing.
adnuntĭarētur
I plur.
adnuntĭarēmur
II plur.
adnuntĭaremĭni
III plur.
adnuntĭarentur
PERFETTO
I sing.
adnuntiatus, –a, –um sim
II sing.
adnuntiatus, –a, –um sis
III sing.
adnuntiatus, –a, –um sit
I plur.
adnuntiati, –ae, –a simus
II plur.
adnuntiati, –ae, –a sitis
III plur.
adnuntiati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adnuntiatus, –a, –um essem
II sing.
adnuntiatus, –a, –um esses
III sing.
adnuntiatus, –a, –um esset
I plur.
adnuntiati, –ae, –a essemus
II plur.
adnuntiati, –ae, –a essetis
III plur.
adnuntiati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
adnuntĭāre
II plur.
adnuntĭamĭni
FUTURO
II sing.
adnuntĭātor
III sing.
adnuntĭātor
II plur.
–
III plur.
adnuntĭantor
PARTICIPIO
PERFETTO
adnuntiatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
adnuntĭāri
PERFETTO
Singolare:
adnuntiatus, –a, –um esse
Plurale:
adnuntiati, –ae, –a esse
FUTURO
adnuntiatum esse
GERUNDIVO
adnuntĭandus, –a, –um
SUPINO
adnuntiatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
adnuntĭor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android