Donazione
praecōgĭtor
[praecōgĭto], praecōgĭtas, praecogitavi, praecogitatum, praecōgĭtāre
verbo transitivo I coniugazione

vedi la coniugazione di questo lemma

1 forma passiva di [praecogito]
2 premeditare, prevedere, pensare prima

permalink
‹ praecōgĭto
praecognĭtĭo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecōgĭtātĭo sost. femm. III decl.
praecogitatūrūs agg. part. fut.
praecogitatus agg. part. perf. I cl.
praecogitatus agg. inf. perf.
praecōgĭto v. tr. I coniug.
praecōgĭtor v. tr. I coniug.
praecognĭtĭo sost. femm. III decl.
praecognĭtŏr sost. masch. III decl.
praecognitūrūs agg. part. fut.
praecognitus agg. part. perf. I cl.
praecognitus agg. inf. perf.
praecognoscens agg. part. pres. II cl.
praecognosco v. tr. III coniug.
praecognoscor v. tr. III coniug.
praecŏlens agg. part. pres. II cl.
praecŏlo v. tr. III coniug.
praecŏlor v. tr. III coniug.
praecommŏdans agg. part. pres. II cl.
praecommŏdo v. tr. I coniug.
praecommŏdor v. tr. I coniug.
{{ID:PRAECOGITOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android