Dizionario Latino-Italiano
cănōrus
[canorus], canoră, canorum aggettivo I classe vedi la declinazione di questo lemma canoro, melodioso, sonoro, armonioso permalink
Locuzioni, modi di dire, esempicanorus orator = oratore dalla voce armonioso || canorus olor = il cigno canoro || aves canorae = canto degli uccelli || aere canoro = col bronzo sonoro (= con la tromba) || canorum aes = tromba || vox nec languens nec canora = una voce né debole né sonora (altri: [stridula]) || animal (gallus) canorum sua sponte = animale (il gallo) che canta spontaneamente || canorum oratorem et volubilem … fuisse dicebat = diceva che era stato un oratore dalla voce armoniosa e dalla parola facile || at tuba terribilem sonitum procul aere canoro increpuit; sequitur clamor caelumque remugit = ma la tromba fa risuonare lontano il suo terribile canto; le risponde un clamore che risuona nel cielo Sfoglia il dizionarioA B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z |
Ën piemontèis |