64.
SINGOLARE |
maschile |
femminile |
neutro |
Nom. Gen. Dat. Acc. Abl. |
illĕ (quegli, colui) illĭus illī illum illō
|
illă (quella) illĭus illī illam illā
|
illǔd (quello, quella cosa) illĭus illī illǔd illō
|
PLURALE |
maschile |
femminile |
neutro |
Nom. Gen. Dat. Acc. Abl. |
illī (coloro) illōrum illīs illos illīs
|
illae (quelle) illārum illīs illās illīs
|
illă (quelle cose) illōrum illīs illă illīs
|
NOTA. Il dimostrativo hic accenna per lo più a cosa o persona presente o prossima a chi parla, cioè alla prima persona, iste alla seconda persona, cioè a quella cui si rivolge il discorso, mentre ille a terza persona.
Dall'unione di iste ed ille con -ce, accorciato in -c, nascono le forme poco usate istic, istaec, istoc o istuc, ed illic, illaec, illoc o illuc.-
Questi pronomi si declinano come hic, ma mancano del genitivo e del dativo, quindi: accusativo istunc, istanc, istoc o istuc; ablativo istoc, istac, istoc, al plurale soltanto, istaec e illaec.
65.
SINGOLARE |
maschile |
femminile |
neutro |
Nom. Gen. Dat. Acc. Abl.
|
ipsĕ (esso, stesso) ipsĭus (di esso) ipsī (ad esso) ipsum (esso) ipsō (da esso)
|
ipsă (essa, stessa) ipsĭus (di essa) ipsī (ad essa) ipsam (essa) ipsā (da essa)
|
ipsum (esso, stesso) ipsĭus (di esso) ipsī (ad esso) ipsum (esso) ipsō (da esso)
|