Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


vōcĭfĕror - Diatesi attiva

(vōcĭfĕror, vōcĭfĕrāris, vociferatus sum, vōcĭfĕrāri)

verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. vōcĭfĕror
 II sing. vōcĭfĕrāris, vōcĭfĕrāre
 III sing. vōcĭfĕrātur
 I plur. vōcĭfĕrāmur
 II plur. vōcĭfĕramĭni
 III plur. vōcĭfĕrantur
IMPERFETTO
 I sing. vōcĭfĕrābar
 II sing. vōcĭfĕrabāris, vōcĭfĕrabāre
 III sing. vōcĭfĕrabātur
 I plur. vōcĭfĕrabāmur
 II plur. vōcĭfĕrabamĭni
 III plur. vōcĭfĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. vōcĭfĕrābor
 II sing. vōcĭfĕrabĕris, vōcĭfĕrabĕre
 III sing. vōcĭfĕrabĭtur
 I plur. vōcĭfĕrabĭmur
 II plur. vōcĭfĕrabimĭni
 III plur. vōcĭfĕrabuntur
PERFETTO
 I sing. vociferatus, –a, –um sum
 II sing. vociferatus, –a, –um es
 III sing. vociferatus, –a, –um est
 I plur. vociferati, –ae, –a sumus
 II plur. vociferati, –ae, –a estis
 III plur. vociferati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. vociferatus, –a, –um eram
 II sing. vociferatus, –a, –um eras
 III sing. vociferatus, –a, –um erat
 I plur. vociferati, –ae, –a eramus
 II plur. vociferati, –ae, –a eratis
 III plur. vociferati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. vociferatus, –a, –um ero
 II sing. vociferatus, –a, –um eris
 III sing. vociferatus, –a, –um erit
 I plur. vociferati, –ae, –a erimus
 II plur. vociferati, –ae, –a eritis
 III plur. vociferati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. vōcĭfĕrer
 II sing. vōcĭfĕrēris, vōcĭfĕrēre
 III sing. vōcĭfĕrētur
 I plur. vōcĭfĕrēmur
 II plur. vōcĭfĕremĭni
 III plur. vōcĭfĕrentur
IMPERFETTO
 I sing. vōcĭfĕrārer
 II sing. vōcĭfĕrarēris, vōcĭfĕrarēre
 III sing. vōcĭfĕrarētur
 I plur. vōcĭfĕrarēmur
 II plur. vōcĭfĕraremĭni
 III plur. vōcĭfĕrarentur
PERFETTO
 I sing. vociferatus, –a, –um sim
 II sing. vociferatus, –a, –um sis
 III sing. vociferatus, –a, –um sit
 I plur. vociferati, –ae, –a simus
 II plur. vociferati, –ae, –a sitis
 III plur. vociferati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. vociferatus, –a, –um essem
 II sing. vociferatus, –a, –um esses
 III sing. vociferatus, –a, –um esset
 I plur. vociferati, –ae, –a essemus
 II plur. vociferati, –ae, –a essetis
 III plur. vociferati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. vōcĭfĕrāre
 II plur. vōcĭfĕramĭni
FUTURO
 II sing. vōcĭfĕrātor
 III sing. vōcĭfĕrātor
 II plur. –
 III plur. vōcĭfĕrantor
INFINITO
PRESENTE
 vōcĭfĕrāri
PERFETTO
 Singolare: vociferatus, –a, –um esse
 Plurale: vociferati, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: vociferatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: vociferatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 vōcĭfĕrans, –antis
FUTURO
 vociferatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: vociferatum
 Passivo: vociferatu
GERUNDIO
 Genitivo: vōcĭfĕrandi
 Dativo: vōcĭfĕrando
 Accusativo: vōcĭfĕrandum
 Ablativo: vōcĭfĕrando
 
GERUNDIVO
 vōcĭfĕrandus, –a, –um


<<  vōcĭfĕro vōcĭfĭcans  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:VOCIFEROR100}} ---CACHE---