Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | vindĭcor |
| II sing. | vindĭcāris, vindĭcāre |
| III sing. | vindĭcātur |
| I plur. | vindĭcāmur |
| II plur. | vindĭcamĭni |
| III plur. | vindĭcantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | vindĭcābar |
| II sing. | vindĭcabāris, vindĭcabāre |
| III sing. | vindĭcabātur |
| I plur. | vindĭcabāmur |
| II plur. | vindĭcabamĭni |
| III plur. | vindĭcabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | vindĭcābor |
| II sing. | vindĭcabĕris, vindĭcabĕre |
| III sing. | vindĭcabĭtur |
| I plur. | vindĭcabĭmur |
| II plur. | vindĭcabimĭni |
| III plur. | vindĭcabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | vindicatus, –a, –um sum |
| II sing. | vindicatus, –a, –um es |
| III sing. | vindicatus, –a, –um est |
| I plur. | vindicati, –ae, –a sumus |
| II plur. | vindicati, –ae, –a estis |
| III plur. | vindicati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | vindicatus, –a, –um eram |
| II sing. | vindicatus, –a, –um eras |
| III sing. | vindicatus, –a, –um erat |
| I plur. | vindicati, –ae, –a eramus |
| II plur. | vindicati, –ae, –a eratis |
| III plur. | vindicati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | vindicatus, –a, –um ero |
| II sing. | vindicatus, –a, –um eris |
| III sing. | vindicatus, –a, –um erit |
| I plur. | vindicati, –ae, –a erimus |
| II plur. | vindicati, –ae, –a eritis |
| III plur. | vindicati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | vindĭcer |
| II sing. | vindĭcēris, vindĭcēre |
| III sing. | vindĭcētur |
| I plur. | vindĭcēmur |
| II plur. | vindĭcemĭni |
| III plur. | vindĭcentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | vindĭcārer |
| II sing. | vindĭcarēris, vindĭcarēre |
| III sing. | vindĭcarētur |
| I plur. | vindĭcarēmur |
| II plur. | vindĭcaremĭni |
| III plur. | vindĭcarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | vindicatus, –a, –um sim |
| II sing. | vindicatus, –a, –um sis |
| III sing. | vindicatus, –a, –um sit |
| I plur. | vindicati, –ae, –a simus |
| II plur. | vindicati, –ae, –a sitis |
| III plur. | vindicati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | vindicatus, –a, –um essem |
| II sing. | vindicatus, –a, –um esses |
| III sing. | vindicatus, –a, –um esset |
| I plur. | vindicati, –ae, –a essemus |
| II plur. | vindicati, –ae, –a essetis |
| III plur. | vindicati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | vindĭcāre |
| II plur. | vindĭcamĭni |
| FUTURO |
| II sing. | vindĭcātor |
| III sing. | vindĭcātor |
| II plur. | – |
| III plur. | vindĭcantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| vindicatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| vindĭcāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | vindicatus, –a, –um esse |
| Plurale: | vindicati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| vindicatum esse |
| GERUNDIVO |
| vindĭcandus, –a, –um |
| SUPINO |
| vindicatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:VINDICOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
