Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | vincĭor |
| II sing. | vincīris, vincīre |
| III sing. | vincītur |
| I plur. | vincīmur |
| II plur. | vincimĭni |
| III plur. | vinciuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | vinciēbar |
| II sing. | vinciebāris, vinciebāre |
| III sing. | vinciebātur |
| I plur. | vinciebāmur |
| II plur. | vinciebamĭni |
| III plur. | vinciebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | vincĭar |
| II sing. | vinciēris, vinciēre |
| III sing. | vinciētur |
| I plur. | vinciēmur |
| II plur. | vinciemĭni |
| III plur. | vincientur |
| PERFETTO |
| I sing. | vinctus, –a, –um sum |
| II sing. | vinctus, –a, –um es |
| III sing. | vinctus, –a, –um est |
| I plur. | vincti, –ae, –a sumus |
| II plur. | vincti, –ae, –a estis |
| III plur. | vincti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | vinctus, –a, –um eram |
| II sing. | vinctus, –a, –um eras |
| III sing. | vinctus, –a, –um erat |
| I plur. | vincti, –ae, –a eramus |
| II plur. | vincti, –ae, –a eratis |
| III plur. | vincti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | vinctus, –a, –um ero |
| II sing. | vinctus, –a, –um eris |
| III sing. | vinctus, –a, –um erit |
| I plur. | vincti, –ae, –a erimus |
| II plur. | vincti, –ae, –a eritis |
| III plur. | vincti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | vincĭar |
| II sing. | vinciāris, vinciāre |
| III sing. | vinciātur |
| I plur. | vinciāmur |
| II plur. | vinciamĭni |
| III plur. | vinciantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | vincīrer |
| II sing. | vincirēris, vinxirēre |
| III sing. | vincirētur |
| I plur. | vincirēmur |
| II plur. | vincirēmini |
| III plur. | vincirentur |
| PERFETTO |
| I sing. | vinctus, –a, –um sim |
| II sing. | vinctus, –a, –um sis |
| III sing. | vinctus, –a, –um sit |
| I plur. | vincti, –ae, –a simus |
| II plur. | vincti, –ae, –a sitis |
| III plur. | vincti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | vinctus, –a, –um essem |
| II sing. | vinctus, –a, –um esses |
| III sing. | vinctus, –a, –um esset |
| I plur. | vincti, –ae, –a essemus |
| II plur. | vincti, –ae, –a essetis |
| III plur. | vincti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | vincīre |
| II plur. | vincimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | vincītor |
| III sing. | vincītor |
| II plur. | – |
| III plur. | vinciuntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| vinctus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| vincīri |
| PERFETTO |
| Singolare: | vinctus, –a, –um esse |
| Plurale: | vincti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| vinctum esse |
| GERUNDIVO |
| vinciendus, –a, –um |
| SUPINO |
| vinctu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:VINCIOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
