Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


villĭcor - Diatesi passiva

(villĭco, villĭcas, villicavi, villicatum, villĭcāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. villĭcor
 II sing. villĭcāris, villĭcāre
 III sing. villĭcātur
 I plur. villĭcāmur
 II plur. villĭcamĭni
 III plur. villĭcantur
IMPERFETTO
 I sing. villĭcābar
 II sing. villĭcabāris, villĭcabāre
 III sing. villĭcabātur
 I plur. villĭcabāmur
 II plur. villĭcabamĭni
 III plur. villĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. villĭcābor
 II sing. villĭcabĕris, villĭcabĕre
 III sing. villĭcabĭtur
 I plur. villĭcabĭmur
 II plur. villĭcabimĭni
 III plur. villĭcabuntur
PERFETTO
 I sing. villicatus, –a, –um sum
 II sing. villicatus, –a, –um es
 III sing. villicatus, –a, –um est
 I plur. villicati, –ae, –a sumus
 II plur. villicati, –ae, –a estis
 III plur. villicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. villicatus, –a, –um eram
 II sing. villicatus, –a, –um eras
 III sing. villicatus, –a, –um erat
 I plur. villicati, –ae, –a eramus
 II plur. villicati, –ae, –a eratis
 III plur. villicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. villicatus, –a, –um ero
 II sing. villicatus, –a, –um eris
 III sing. villicatus, –a, –um erit
 I plur. villicati, –ae, –a erimus
 II plur. villicati, –ae, –a eritis
 III plur. villicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. villĭcer
 II sing. villĭcēris, villĭcēre
 III sing. villĭcētur
 I plur. villĭcēmur
 II plur. villĭcemĭni
 III plur. villĭcentur
IMPERFETTO
 I sing. villĭcārer
 II sing. villĭcarēris, villĭcarēre
 III sing. villĭcarētur
 I plur. villĭcarēmur
 II plur. villĭcaremĭni
 III plur. villĭcarentur
PERFETTO
 I sing. villicatus, –a, –um sim
 II sing. villicatus, –a, –um sis
 III sing. villicatus, –a, –um sit
 I plur. villicati, –ae, –a simus
 II plur. villicati, –ae, –a sitis
 III plur. villicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. villicatus, –a, –um essem
 II sing. villicatus, –a, –um esses
 III sing. villicatus, –a, –um esset
 I plur. villicati, –ae, –a essemus
 II plur. villicati, –ae, –a essetis
 III plur. villicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. villĭcāre
 II plur. villĭcamĭni
FUTURO
 II sing. villĭcātor
 III sing. villĭcātor
 II plur. –
 III plur. villĭcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 villicatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 villĭcāri
PERFETTO
 Singolare: villicatus, –a, –um esse
 Plurale: villicati, –ae, –a esse
FUTURO
 villicatum esse
GERUNDIVO
 villĭcandus, –a, –um
SUPINO
 villicatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  villĭco villĭcor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:VILLICOR100}} ---CACHE---