Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


vīlĭcor - Diatesi passiva

(vīlĭco, vīlĭcas, vilicavi, vilicatum, vīlĭcāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. vīlĭcor
 II sing. vīlĭcāris, vīlĭcāre
 III sing. vīlĭcātur
 I plur. vīlĭcāmur
 II plur. vīlĭcamĭni
 III plur. vīlĭcantur
IMPERFETTO
 I sing. vīlĭcābar
 II sing. vīlĭcabāris, vīlĭcabāre
 III sing. vīlĭcabātur
 I plur. vīlĭcabāmur
 II plur. vīlĭcabamĭni
 III plur. vīlĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. vīlĭcābor
 II sing. vīlĭcabĕris, vīlĭcabĕre
 III sing. vīlĭcabĭtur
 I plur. vīlĭcabĭmur
 II plur. vīlĭcabimĭni
 III plur. vīlĭcabuntur
PERFETTO
 I sing. vilicatus, –a, –um sum
 II sing. vilicatus, –a, –um es
 III sing. vilicatus, –a, –um est
 I plur. vilicati, –ae, –a sumus
 II plur. vilicati, –ae, –a estis
 III plur. vilicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. vilicatus, –a, –um eram
 II sing. vilicatus, –a, –um eras
 III sing. vilicatus, –a, –um erat
 I plur. vilicati, –ae, –a eramus
 II plur. vilicati, –ae, –a eratis
 III plur. vilicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. vilicatus, –a, –um ero
 II sing. vilicatus, –a, –um eris
 III sing. vilicatus, –a, –um erit
 I plur. vilicati, –ae, –a erimus
 II plur. vilicati, –ae, –a eritis
 III plur. vilicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. vīlĭcer
 II sing. vīlĭcēris, vīlĭcēre
 III sing. vīlĭcētur
 I plur. vīlĭcēmur
 II plur. vīlĭcemĭni
 III plur. vīlĭcentur
IMPERFETTO
 I sing. vīlĭcārer
 II sing. vīlĭcarēris, vīlĭcarēre
 III sing. vīlĭcarētur
 I plur. vīlĭcarēmur
 II plur. vīlĭcaremĭni
 III plur. vīlĭcarentur
PERFETTO
 I sing. vilicatus, –a, –um sim
 II sing. vilicatus, –a, –um sis
 III sing. vilicatus, –a, –um sit
 I plur. vilicati, –ae, –a simus
 II plur. vilicati, –ae, –a sitis
 III plur. vilicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. vilicatus, –a, –um essem
 II sing. vilicatus, –a, –um esses
 III sing. vilicatus, –a, –um esset
 I plur. vilicati, –ae, –a essemus
 II plur. vilicati, –ae, –a essetis
 III plur. vilicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. vīlĭcāre
 II plur. vīlĭcamĭni
FUTURO
 II sing. vīlĭcātor
 III sing. vīlĭcātor
 II plur. –
 III plur. vīlĭcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 vilicatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 vīlĭcāri
PERFETTO
 Singolare: vilicatus, –a, –um esse
 Plurale: vilicati, –ae, –a esse
FUTURO
 vilicatum esse
GERUNDIVO
 vīlĭcandus, –a, –um
SUPINO
 vilicatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  vīlĭcor vīlĭcus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:VILICOR200}} ---CACHE---