Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | verbĕror |
II sing. | verbĕrāris, verbĕrāre |
III sing. | verbĕrātur |
I plur. | verbĕrāmur |
II plur. | verbĕramĭni |
III plur. | verbĕrantur |
IMPERFETTO |
I sing. | verbĕrābar |
II sing. | verbĕrabāris, verbĕrabāre |
III sing. | verbĕrabātur |
I plur. | verbĕrabāmur |
II plur. | verbĕrabamĭni |
III plur. | verbĕrabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | verbĕrābor |
II sing. | verbĕrabĕris, verbĕrabĕre |
III sing. | verbĕrabĭtur |
I plur. | verbĕrabĭmur |
II plur. | verbĕrabimĭni |
III plur. | verbĕrabuntur |
PERFETTO |
I sing. | verberatus, –a, –um sum |
II sing. | verberatus, –a, –um es |
III sing. | verberatus, –a, –um est |
I plur. | verberati, –ae, –a sumus |
II plur. | verberati, –ae, –a estis |
III plur. | verberati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | verberatus, –a, –um eram |
II sing. | verberatus, –a, –um eras |
III sing. | verberatus, –a, –um erat |
I plur. | verberati, –ae, –a eramus |
II plur. | verberati, –ae, –a eratis |
III plur. | verberati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | verberatus, –a, –um ero |
II sing. | verberatus, –a, –um eris |
III sing. | verberatus, –a, –um erit |
I plur. | verberati, –ae, –a erimus |
II plur. | verberati, –ae, –a eritis |
III plur. | verberati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | verbĕrer |
II sing. | verbĕrēris, verbĕrēre |
III sing. | verbĕrētur |
I plur. | verbĕrēmur |
II plur. | verbĕremĭni |
III plur. | verbĕrentur |
IMPERFETTO |
I sing. | verbĕrārer |
II sing. | verbĕrarēris, verbĕrarēre |
III sing. | verbĕrarētur |
I plur. | verbĕrarēmur |
II plur. | verbĕraremĭni |
III plur. | verbĕrarentur |
PERFETTO |
I sing. | verberatus, –a, –um sim |
II sing. | verberatus, –a, –um sis |
III sing. | verberatus, –a, –um sit |
I plur. | verberati, –ae, –a simus |
II plur. | verberati, –ae, –a sitis |
III plur. | verberati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | verberatus, –a, –um essem |
II sing. | verberatus, –a, –um esses |
III sing. | verberatus, –a, –um esset |
I plur. | verberati, –ae, –a essemus |
II plur. | verberati, –ae, –a essetis |
III plur. | verberati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | verbĕrāre |
II plur. | verbĕramĭni |
FUTURO |
II sing. | verbĕrātor |
III sing. | verbĕrātor |
II plur. | – |
III plur. | verbĕrantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
verberatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
verbĕrāri |
PERFETTO |
Singolare: | verberatus, –a, –um esse |
Plurale: | verberati, –ae, –a esse |
FUTURO |
verberatum esse |
GERUNDIVO |
verbĕrandus, –a, –um |
SUPINO |
verberatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:VERBEROR200}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|