Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | vĕnĕror |
| II sing. | vĕnĕrāris, vĕnĕrāre |
| III sing. | vĕnĕrātur |
| I plur. | vĕnĕrāmur |
| II plur. | vĕnĕramĭni |
| III plur. | vĕnĕrantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | vĕnĕrābar |
| II sing. | vĕnĕrabāris, vĕnĕrabāre |
| III sing. | vĕnĕrabātur |
| I plur. | vĕnĕrabāmur |
| II plur. | vĕnĕrabamĭni |
| III plur. | vĕnĕrabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | vĕnĕrābor |
| II sing. | vĕnĕrabĕris, vĕnĕrabĕre |
| III sing. | vĕnĕrabĭtur |
| I plur. | vĕnĕrabĭmur |
| II plur. | vĕnĕrabimĭni |
| III plur. | vĕnĕrabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | veneratus, –a, –um sum |
| II sing. | veneratus, –a, –um es |
| III sing. | veneratus, –a, –um est |
| I plur. | venerati, –ae, –a sumus |
| II plur. | venerati, –ae, –a estis |
| III plur. | venerati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | veneratus, –a, –um eram |
| II sing. | veneratus, –a, –um eras |
| III sing. | veneratus, –a, –um erat |
| I plur. | venerati, –ae, –a eramus |
| II plur. | venerati, –ae, –a eratis |
| III plur. | venerati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | veneratus, –a, –um ero |
| II sing. | veneratus, –a, –um eris |
| III sing. | veneratus, –a, –um erit |
| I plur. | venerati, –ae, –a erimus |
| II plur. | venerati, –ae, –a eritis |
| III plur. | venerati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | vĕnĕrer |
| II sing. | vĕnĕrēris, vĕnĕrēre |
| III sing. | vĕnĕrētur |
| I plur. | vĕnĕrēmur |
| II plur. | vĕnĕremĭni |
| III plur. | vĕnĕrentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | vĕnĕrārer |
| II sing. | vĕnĕrarēris, vĕnĕrarēre |
| III sing. | vĕnĕrarētur |
| I plur. | vĕnĕrarēmur |
| II plur. | vĕnĕraremĭni |
| III plur. | vĕnĕrarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | veneratus, –a, –um sim |
| II sing. | veneratus, –a, –um sis |
| III sing. | veneratus, –a, –um sit |
| I plur. | venerati, –ae, –a simus |
| II plur. | venerati, –ae, –a sitis |
| III plur. | venerati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | veneratus, –a, –um essem |
| II sing. | veneratus, –a, –um esses |
| III sing. | veneratus, –a, –um esset |
| I plur. | venerati, –ae, –a essemus |
| II plur. | venerati, –ae, –a essetis |
| III plur. | venerati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | vĕnĕrāre |
| II plur. | vĕnĕramĭni |
| FUTURO |
| II sing. | vĕnĕrātor |
| III sing. | vĕnĕrātor |
| II plur. | – |
| III plur. | vĕnĕrantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| veneratus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| vĕnĕrāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | veneratus, –a, –um esse |
| Plurale: | venerati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| veneratum esse |
| GERUNDIVO |
| vĕnĕrandus, –a, –um |
| SUPINO |
| veneratu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:VENEROR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
